Vorstendom Benevento: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 43:
Het arianisme was echter ook in zijn eigen hertogdom aan de verliezende hand. Geleidelijk aan verdween ook het scherpe onderscheid tussen de etnische Lombardisch minderheid en de Latijns-en Grieks-sprekende bevolking. In 663 werd de stad Benevento zelf belegerd door de Byzantijnen tijdens de mislukte poging van keizer [[Constans II Pogonatos|Constans II]], die zich in [[Tarente (stad)|Taranto]] ontscheepte, om de Byzantijnse macht in Zuid-Italië te herstellen. Hertog [[Romuald I van Benevento|Romuald I]] verdedigde de stad dapper, waarna de keizer, ook uit vrees voor de komst van een leger van de vader van Romuald, koning Grimoald, zich terug trok op Napels. Romuald wist echter een deel van het Romeinse leger bij [[Forino]], tussen [[Avellino (stad)|Avellino]] en Salerno te onderscheppen en te vernietigen. Een vrede tussen het hertogdom en het Oostelijk Romeinse Rijk werd in 680 ondertekend.
In de volgende decennia wist Benevento nog enige gebieden op de Byzantijnen te veroveren, maar de voornaamste vijand van het hertogdom was nu het noordelijke Lombardische koninkrijk zelf. Koning [[Liutprand de Lombard|Liutprand]] kwam meerdere malen tussenbeide om zijn eigen kandidaat op de hertogelijke troon te zetten. Zijn opvolger [[Ratchis]] riep het [[hertogdom Spoleto]] en het hertogdom Benevento tot buitenland uit, opdat het zo verboden werd om zonder koninklijke toestemming te reizen. In 774 werd het (noordelijke deel van) het Longobardische Rijk veroverd door Karel de Grote. Benevento werd niet veroverd en bleef relatief onafhankelijk. Vanaf 774 werd de hertog van Benevento ook wel als "prins" aangeduid.
=== Hoogtepunt en neergang ===
In negende eeuw bereikte het hertogdom Benevento zijn hoogtepunt, ondanks de blijvende vijandigheid van de Frankische keizers, die als "koning van Italië" officieel nog steeds leenheer waren. Onder hertog [[Sicard]] kan Benevento [[tribuut]] opleggen aan [[Napels]] en [[Amalfi]] veroveren.
Na de dood van Sicard brak er echter een burgeroorlog uit. Siconulf werd in [[Salerno]] tot prins uitgeroepen terwijl [[Radelchis]] was prins werd in Benevento. Deze situatie eindigde met de formele deling van het hertogdom door [[Lodewijk II van Italië]]. Ook [[Capua]] profiteerde van de onrust om de onafhankelijkheid uit te roepen.
== Hertogen en prinsen van Benevento==
| |||