Elagabalus: verschil tussen versies

Hoewel Herodianus geldt als minder betrouwbaar dan Cassius Dio, maakt zijn gebrek aan literaire en wetenschappelijke pretenties hem minder bevooroordeeld dan senatoriale historici. Herodianus wordt als de belangrijkste bron voor de religieuze hervormingen beschouwd, die tijdens het bewind van Elagabalus plaatsvonden. Zijn beweringen zijn bevestigd door modern [[numismatiek|numismatisch]] <ref>{{Citeer boek | last = Cohen | first = Henry | authorlink = Henry Cohen (numismatist) | title = Description Historiques des Monnaies Frappées sous l’Empire Romain (8 volumes) | year = 1880–1892 | location = Paris | page = 40}}</ref><ref>{{Citeer boek | last = Babelon | first = Ernest Charles François | title = Monnaies Consulaires II | year = 1885–1886 | location = Bologna | publisher = Forni | pages = 63–69}}</ref> en [[archeologie|archeologisch]] bewijs <ref>''[[Corpus Inscriptionum Latinarum]]'', CIL II: 1409, 1410, 1413 en CIL III: 564–589.</ref>

 

 

===Recente historici===

Sommige hedendaagse historici zijn begonnen om het bewijsmateriaal aangaande Elagabalus te herevalueren. Hieruit komt een heel ander beeld van zijn leven en regering en de redenen voor zijn ondergang naar voren. Martijn Icks haalt in ''Images of Elagabalus'' (2008; in 2012 herdrukt als de ''De misdaden van Elagabalus'') de onbetrouwbaarheid van de oude bronnen aan. Icks concludeert dat het eerder zijn onorthodoxe religieuze praktijken dan zijn seksuele gedrag was, dat de machtselite van Rome zodanig van hem vervreemdde, dat zijn eigen grootmoeder het nuttig vond om hem van kant te laten maken om hem daarna te vervangen door zijn neef.

 

 

==Voetnoten==