Estische Apostolisch-Orthodoxe Kerk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 57:
In 1993, twee jaar na het herstel van de onafhankelijkheid van Estland, erkende het land de Orthodoxe Kerk van Estland in Ballingschap als de legitieme opvolger van de vooroorlogse Estisch-orthodoxe Kerk. Daarmee kreeg de kerk ook de eigendom van de meeste orthodoxe kerken in Estland terug. Veel orthodoxe ballingen keerden terug naar Estland. Op 20 februari 1996 herstelde [[Bartholomeus I van Constantinopel|Bartholomeus I]], [[Oecumenisch patriarchaat van Constantinopel|patriarch van Constantinopel]], de ''tomos'' tussen het Oecumenisch patriarchaat en de Estische kerk, die nu de naam Estische Apostolisch-Orthodoxe Kerk had aangenomen. Deze actie werd scherp veroordeeld door de voormalige aartsbisschop en [[metropoliet]] Aleksi van Tallinn, die inmiddels als [[Aleksi II van Moskou]] [[Patriarchaat Moskou|patriarch van Moskou]] was geworden. Voor hem bleef Estland tot het territorium van de Russisch-orthodoxe Kerk behoren. De betrekkingen tussen beide patriarchen waren korte tijd uiterst koel.<ref>[http://www.estonica.org/en/Eastern_orthodoxy_in_Estonia_%E2%80%94_a_brief_overview_of_religious_controversy/The_Eastern_Orthodox_Church_in_the_newly_independent_Estonia_%E2%80%94_the_second_act_of_the_controversy/ ‘The Eastern Orthodox Church in the newly independent Estonia — the second act of the controversy’].</ref>
 
Bij de wederopbouw van de Estische kerk kwam de [[Finse Fins-Orthodoxe Kerk]] te hulp. Aartsbisschop Johannes van Karelië en geheel Finland trad in de jaren 1996-1999 op als waarnemend metropoliet van de Estische Apostolisch-Orthodoxe Kerk.<ref name="Roberson"/> In 1999 koos de kerk [[Stephanos van Tallinn]] tot metropoliet. Stephanos’ wereldse naam is Christakis Charalambides; hij is van [[Cyprus|Cypriotische]] afkomst.
 
In mei 1996 werd in [[Zürich (stad)|Zürich]] (Zwitserland) overeenstemming bereikt tussen de Estische en de Russische kerk. De plaatselijke parochies kregen zelf de keus tussen de beide kerkgenootschappen.<ref name="Roberson"/> Ca. 150.000 gelovigen in 31 parochies kozen voor de Russische kerk, 20.000 gelovigen in 60 parochies voor de Estische. Het [[Kuremäeklooster|vrouwenklooster Pühtitsa]] bij [[Kuremäe]] koos voor de Russische kerk. De Russische kerk verleende haar Estische dochter semi-autonomie als Estische Orthodoxe Kerk onder het Patriarchaat van Moskou. De ‘metropoliet van Tallinn en geheel Estland’ van deze kerk is [[Kornelius Jakobs]]. De taal van de liturgie is Kerkslavisch. In 2002 erkende Estland de Estische Orthodoxe Kerk onder het Patriarchaat van Moskou als kerkgenootschap. Dit bood een oplossing voor het vraagstuk van de eigendom van de kerkgebouwen. De Estische kerk kan een gebouw overdragen aan de staat, die het op zijn beurt kan overdragen aan de Russische kerk.<ref>[http://www.estonica.org/en/Eastern_orthodoxy_in_Estonia_%E2%80%94_a_brief_overview_of_religious_controversy/Possible_solutions_to_the_conflict/ ‘Possible solutions to the conflict’].</ref>