Herfsttij der Middeleeuwen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Sonuwe (overleg | bijdragen)
Warddekock (overleg | bijdragen)
k Getallen uitgeschreven volgens de correcte getalsnotatie. Meer koppelingen toegevoegd om het artikel beter te integreren in Wikipedia. Spelling verbeterd.
Regel 1:
'''Herfsttij der Middeleeuwen''' is de titel van het bekendste werk van de [[historicus]] [[Johan Huizinga]] uit [[1919]]. De ondertitel luidt: ''Studie over levens- en gedachtenvormen der veertiende en vijftiende eeuw in Frankrijk en de Nederlanden''.
 
== Inhoud ==
In het werk presenteert Huizinga het idee dat de overdreven formaliteit en romantiek van het laatmiddeleeuwse hofleven een verdedigingsmechanisme was tegen de toenemende verruwing van de maatschappij. Huizinga heeft wel als kritiek gehad dat hij in zijn presentatie te veel uitging van de bijzondere praktijken aan het [[Bourgondiërs|Bourgondische]] hof.
 
Huizinga gebruikte voor ''Herfsttij'' [[kroniek]]en en literatuur als bronnen, en bewust geen archiefstukken. Zijn boek is, meer dan een [[Kunstgeschiedenis|kunsthistorische]] studie, een proeve van [[cultuurgeschiedenis|cultuur-]] en [[mentaliteitsgeschiedenis]]. Het is geschreven in de stijl van de literaire beweging der [[Tachtigers]]. Huizinga tracht in dit boek een beeld op te roepen van een tijdvak, in navolging van de door hem zeer bewonderde Zwitserse historicus [[Jacob Burckhardt]].
 
== Receptie en vertalingen ==
In 1920 ontving [[Johan Huizinga]] voor ''Herfsttij'' de [[D.A. Thiemeprijs]]. De studie verscheen in 1924 in het Engels (vertaling van de tweede editie), onder de titels ''The Waning of the Middle Ages'' en ''The Autumn of the Middle Ages'', in het Zweeds (1927), het Spaans (1930), het Frans (1932, door [[Julia Bastin]]), het Hongaars (1937), het Italiaans (1940), het Fins (1951) en het Russisch (1995). Vijftig jaar na de eerste Nederlandstalige uitgave verscheen in 1969 reeds de 11deelfde editie te Haarlem (H.D. Tjeenk Willink en zoon N.V.) met een inleidend essay door F. Hugenholtz, die schrijft dat nergens de belangstelling voor het werk zo groot was als in [[Bazel (Zwitserland)|Bazel]]. Daar zat op Burckhardts leerstoel [[Werner Kaegi (geschiedkundige)|Werner Kaegi]], die een grote bewonderaar was van Huizinga en als een van de beste Huizinga-kenners kan worden beschouwd.
 
== Illustraties ==
[[File:Jan Mielot miniatuur 001.jpg|thumb|[[Jean Miélot]]: Herder met schapen en landbouw bedrijvende engelen, Herfsttij der Middeleeuwen]]
De eerste en tweede druk verschenen zonder illustraties. In de derde druk werden, op aandringen van de Duitse vertaler, 14veertien illustraties opgenomen. In de vierde druk waren het er 20twintig en de jubileum-uitgavejubileumuitgave van 1969 is nog ruimer geïllustreerd.<ref>uitgave 1997, pag. 8</ref> De 21e21<sup>e</sup> editie in 1997 verscheen echter met bijna 300driehonderd illustraties, waarmee de lezer op vele plaatsen zelf ook kon zien waar Huizinga over schreef.
 
== Literatuur ==
Regel 17:
 
== Trivia ==
* In [[Love Story (1970)|Love Story]], zowel in het boek als in de film naar het verhaal van [[Erich Segal]], zoekt [[Harvard-universiteit|Harvard]]-student Oliver in de bibliotheek van Radcliffe een exemplaar van ''The Waning of the Middle Ages'' en leert zo Jenny kennen.
 
==Externe link==