Elasticiteitsmodulus: verschil tussen versies

De elasticiteitsmodulus kan op meerdere wijzen worden bepaald:

* via een [[trekproef]]: hierbij wordt een bepaalde [[kracht]] aangebracht op een proefstuk. Zolang de spanning lager is dan de [[proportionaliteitsgrens]] is de rek evenredig met die spanning : <math>\ \sigma=E.\epsilon</math>, met <math>\ \sigma</math> de aangebrachte spanning, <math>\ E</math> de elasticiteitsmodulus, en <math> \ \epsilon</math> de rek. De richtingscoëfficiënt van de curve, <math>\ \frac{\sigma}{\epsilon}</math>, is de elasticiteitsmodulus (zolang dus <math>\ \sigma < \sigma_P </math> ).

* via [[nanoindentatie]]: hierbij wordt een indrukking gemaakt in het materiaal en diepte van het oppervlak. hieruit kan door de diepte te meten (tijdens of na de meting) de elasticiteit bepaald worden.