Geschiedenis van het Midden-Oosten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 203:
Ondanks de Oslo-akkoorden kwam er geen rust in de regio. Na een bezoek van de Israëlische oppositieleider [[Ariel Sharon]] aan de [[Tempelberg]] en de [[Klaagmuur]] eind september [[2000]] brak de [[Tweede Intifada]] uit. Anno [[2005]] is er nog steeds sprake van dagelijks geweld, waarbij aan beide kanten veel slachtoffers vallen. De Tweede Intifada wordt gekenmerkt door bloedige [[zelfmoordaanslag]]en door Palestijnse terroristen en liquidaties van Palestijnse leiders door het Israëlische leger. Aan beide kanten, maar vooral aan Palestijnse kant vallen hierdoor veel slachtoffers, vooral onder de burgerbevolking. Om dit tegen te houden, begon Israël met de bouw van de [[Israëlische Westoeverbarrière|Israëlische Muur]].
 
Op [[Terroristische aanslagen op 11 september 2001|11 september 2001]] werd de wereld opgeschrikt toen drie, door fundamentalistische moslims van [[al Qaida]], gekaapte vliegtuigen zich in het [[World Trade Center (New York)|World Trade Center]] en het [[Het Pentagon|Pentagon]] boorden. Een vierde vliegtuig stortte neer in onbewoond gebied. De Verenigde Staten openden de [[strijd tegen terrorisme]]. Allereerst werd [[Afghanistan]] aangevallen, waar al-Qaida diverse bases had. Het [[Taliban]]regime in Afghanistan werd verdreven. Begin [[2003]] werd Irak in de [[Irakoorlog]] binnengevallen en [[Saddam Hoessein]] afgezet. Het [[Islamitisch terrorisme]] leidde ook in Egypte, Saoedi-Arabië en Jordanië tot aanslagen.
 
=== Arabische Lente ===
Het moslimterrorisme leidde ook in Egypte, Saoedi-Arabië en Jordanië tot aanslagen. Na 2011 wordt het opnieuw onrustiger in de regio, na het uitbreken van verschillende [[revoluties in de Arabische wereld]]. Veel landen in het Midden-Oosten scoren nog altijd niet hoog op het gebied van mensenrechten en democratie. Op de jaarlijkste ranglijst van ''Freedom House'' (een Amerikaans onderzoeksinstituut, waarbij landen worden geclassificeerd als 'free, partly free of not free') in 2013 wordt slechts één land in het Midden-Oosten als ''free''. De meeste landen vallen in de categorie ''not free''. omschreven.<ref>http://www.freedomhouse.org/sites/default/files/Map%20of%20Freedom%202013%2C%20final.pdf</ref>
{{Zie ook|[[Arabische Lente]]}}
Het moslimterrorisme leidde ook in Egypte, Saoedi-Arabië en Jordanië tot aanslagen. Na 2011 wordt het opnieuw onrustiger in de regio, na het uitbreken van verschillende [[revoluties in de Arabische wereld]]. Veel landen in het Midden-Oosten scoren nog altijd niet hoog op het gebied van mensenrechten en democratie. Op de jaarlijkste ranglijst van ''Freedom House'' (een Amerikaans onderzoeksinstituut, waarbij landen worden geclassificeerd als 'free, partly free of not free') in 2013 wordt slechts één land in het Midden-Oosten als ''free''. De meeste landen vallen in de categorie ''not free''. omschreven.<ref>http://www.freedomhouse.org/sites/default/files/Map%20of%20Freedom%202013%2C%20final.pdf</ref>
 
Na 2011 werd het opnieuw onrustig in de regio. Oorzaken voor de protesten verschillen van land tot land. De meest genoemde oorzaken zijn onderdrukking, oneerlijk verlopen verkiezingen, corruptie, prijsstijgingen, gebrek aan politieke vrijheid en werkloosheid, vooral de [[Demografische transitie|jeugdwerkloosheid]]. In diverse demonstraties uiten onderdanen van Arabische regimes hun onvrede en stellen ze hun zittende regeringen verantwoordelijk.
 
De protesten in de regio waaiden uiteindelijk ook over naar Syrië en verspreidden zich vlug over het gehele land. President [[Bashar al-Assad]] speelde de verschillende religieuze en etnische groepen tegen elkaar uit om zijn machtsbasis te verzekeren. Hij reageerde met geweld, er werd op betogers geschoten en het leger werd ingezet om de protesten te stoppen. De [[Syrische burgeroorlog]] brak uit.
 
== Zie ook ==