Versie van 16 aug 2017 01:35 bewerken InternetArchiveBot (overleg \| bijdragen) bots 512.846 bewerkingen 1 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5beta) ← Oudere bewerking		Versie van 21 nov 2017 23:20 bewerken ongedaan maken 82.72.122.17 (overleg) Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 41: Na zijn nederlaag in de [[Zesde Coalitieoorlog]] in [[1814]] had Napoleon afstand gedaan van de troon van [[Eerste Franse Keizerrijk\|Frankrijk]] en was hij in ballingschap gegaan op het Italiaanse eilandje [[Elba]]. In Frankrijk volgde de [[Restauratie (Frankrijk)\|Restauratie]] van de [[Huis Bourbon\|Bourbons]] met [[Lodewijk XVIII van Frankrijk\|Lodewijk XVIII]] als nieuwe Franse koning, alhoewel die nauwelijks in staatszaken geïnteresseerd was. In [[Wenen]] kwam een groot aantal vorsten en diplomaten bijeen voor het [[Congres van Wenen]] om Europa opnieuw te verdelen. In [[~~Nederland~~Soeverein Vorstendom der Verenigde Nederlanden]] zou [[Willem I der Nederlanden\|Willem I]] in maart 1815 de titel [[Koning der Nederlanden]] aannemen. Hij kreeg door het [[Congres van Wenen]] het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]] toebedeeld, waarin Nederland en de vroegere Oostenrijkse Nederlanden verenigd werden. Aan de Belgische bevolking werd niet eens gevraagd of ze niet liever [[onafhankelijkheid (staatkunde)\|onafhankelijkheid]] zouden gewenst hebben, zoals ze in [[1790]] reeds kortstondig gekend hadden na de [[Brabantse Omwenteling]]. Daarnaast werd Willem I ook groothertog van [[Luxemburg (land)\|Luxemburg]]. Vanuit Elba, dat slechts 200 km van de zuidkust van Frankrijk lag, bleef de keizer een bedreiging voor de Bourbons in Frankrijk en de vrede in Europa. De Europese grootmachten ~~[[Keizerrijk~~ Oostenrijk~~\|Oostenrijk]]~~, [[koninkrijk Pruisen\|Pruisen]], [[Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland\|Groot-Brittannië]] en [[Keizerrijk Rusland\|Rusland]] ruzieden in [[Wenen]]. Er werd zelfs met oorlog gedreigd. In Frankrijk heerste grote onvrede over het [[Verdrag van Parijs (1814)\|Verdrag van Parijs]] waarbij het land [[België]], de haven van [[Antwerpen (stad)\|Antwerpen]] en alle andere gebieden verloor die het na 1 januari 1792 had veroverd. Napoleon hoopte dat zijn terugkeer naar Frankrijk een opstand tegen Lodewijk XVIII zou ontketenen. Ook kon hij met de uit Rusland teruggekeerde krijgsgevangenen een nieuw leger van ervaren veteranen samenstellen. De dreiging van Napoleon was zo groot dat in [[Parijs]] en Wenen al stemmen opgingen om hem naar de [[Azoren]] of het nog verder gelegen [[Sint-Helena (eiland)\|Sint-Helena]] te verbannen of om hem te laten vermoorden.<ref>David Hamilton-Williams, ''Waterloo: New Perspectives: The Great Battle Reappraised'', Wiley, 1996, p.43</ref>

Honderd Dagen (1815): verschil tussen versies