Adriaan de Groot: verschil tussen versies

'''Adrianus Dingeman de Groot''' ([[Santpoort]], [[26 oktober]] [[1914]] - [[Schiermonnikoog (plaats)|Schiermonnikoog]], [[14 augustus]] [[2006]]) was een Nederlands [[psycholoog]], die werkte aan de [[Universiteit van Amsterdam]] als [[hoogleraar]] toegepaste [[psychologie]] van [[1950]] tot [[1965]] en hoogleraar grondslagen en [[methodenleer]] van de [[sociale wetenschappen]] van [[1965]] tot [[1980]]. Nationaal is hij bekend geworden als grondlegger van de [[Cito Eindtoets Basisonderwijs|Cito-toets]] en als auteur van het standaardwerk ''Methodologie'' uit [[1961]], dat studenten en onderzoekers een samenhangend kader bood voor het hele proces van [[wetenschap]]pelijk [[onderzoek]], van [[theorie]]vorming tot interpretatie van resultaten. Internationaal is hij vooral bekend door zijn baanbrekend onderzoek naar het ''Denken van deden schaker'' uit [[1946]]. De vertaling verscheen op aanraden van de latere Nobelprijswinnaar [[Herbert Simon]] in [[1965]] als ''Thought and choice in chess''. Dit werk stond in de [[Verenigde Staten]] aan de basis van de zogenaamde [[cognitie]]ve revolutie in de psychologie. De Groot wordt beschouwd als een van de belangrijkste Nederlands psychologen van de 20e eeuw.<ref>Volgens Drunen & Conradi (1998) wordt Adriaan de Groot wel beschouwd als de meest invloedrijke naoorlogse Nederlandse psycholoog. [[Gideon J. Mellenbergh|Mellenbergh]] en [[Willem Hofstee|Hofstee]] (2006) noemen hem de belangrijkste Nederlandse psycholoog van zijn tijd: