Rafik Hariri: verschil tussen versies

Hij verdiende zijn kapitaal in de [[1970-1979|jaren '70]] als ondernemer in de bouw in [[Saoedi-Arabië]]. Van dat land kreeg hij in [[1978]] de nationaliteit als beloning voor het bouwen van een paleis voor de toenmalige Saoedische koning [[Khalid ibn Abdoel Aziz|Khalid]].

[[Bestand:Rafik hariri memorial shrine.jpg|rechts|miniatuur|200px|]]

Hariri werd op 16 februari begraven bij de Mohammed Al Amin [[moskee]]; deze moskee had hij indertijd zelf medegefinancierd, en hij zou haar nog komen openen. Zijn gewelddadige dood bracht een grote schok bij de Libanese bevolking teweeg; op zijn begrafenis kwamen dan ook honderdduizenden mensen af. Op verzoek van de naaste familie waren geen vertegenwoordigers van de regering van Libanon aanwezig. Wel gaf de [[Frankrijk|Franse]] [[president]] [[Jacques Chirac]] acte de présence. In Libanon werden drie dagen van nationale rouw in acht genomen. Diverse groepen grepen de begrafenis aan om te demonstreren tegen de [[Syrië|Syrische]] militaire aanwezigheid in Libanon. Aanhangers van Hariri beschuldigden Syrië ervan achter de aanslag te zitten die dat echter tegensprak.

Op 28 februari 2005, exact twee weken na de moordaanslag, trad de Libanese regering af. De Libanese premier [[Omar Karami]] deed dit onder meer met de motivering dat de regering niet het lopende onderzoek naar de bomaanslag in de weg moest staan. Echter, twee weken later werd Omar Karami opnieuw aangesteld als minister-president. De oppositie noemde deze aanstelling de "tweede moord" op Hariri: eerst werd zijn lichaam vermoord, nu ook zijn nagedachtenis. Omar Karami aanvaardde zijn benoeming, onder het voorbehoud dat hij alleen opnieuw aan de slag wilde indien de oppositie vertegenwoordigd was.