Carnotproces: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 1:
[[Bestand:Carnot-proces.png|thumb|left|250px|Het carnotproces weergegeven in een Ts-diagram]]
[[Bestand:CarnotCycle PVnl.svg|thumb|250px|Het carnotproces weergegeven in een pV-diagram]]
De '''carnotcyclus''' of het '''carnotproces''' is een ideaal [[Thermodynamica|thermodynamisch]] [[kringproces]] waarbij alle warmte wordt toegevoerd bij een hoge temperatuur T<sub>1</sub> en wordt afgevoerd bij een lage temperatuur T<sub>2</sub>. Hierdoor wordt een zo groot mogelijk deel van de toegevoerde warmte in arbeid omgezet. De Franse wiskundige [[Sadi Carnot]] (1796-1832) ontwikkelde dit model om een bovengrens voor het [[rendement (energie)|rendement]] te berekenen van de omzetting van [[Warmte|thermische energie]] in mechanische [[arbeid (natuurkunde)|arbeid]]. Het carnotproces bestaat uit een kringloop met twee [[reversibel
Het carnotproces verloopt als volgt:
Regel 15:
Af te leiden valt dat voor het carnotproces het rendement <math>\eta</math> gelijk is aan het verschil tussen de hoogste en laagste absolute temperaturen <math>T_1</math> en <math>T_2</math>, gedeeld door de hoogste temperatuur <math>T_1</math>:
:<math>\eta = {T_1 - T_2 \over T_1} = 1 - {T_2 \over T_1}
Voor een stoommachine met een stoomtemperatuur van 177 °C = 450 K en een koelwatertemperatuur van 27 °C = 300 K bedraagt het theoretisch maximale rendement dus 1 - 300/450 = 33%. Merk op dat voor het theoretisch rendement van 100% <math>T_1</math> oneindig groot zou moeten zijn of <math>T_2</math> = 0 K, het [[Absoluut nulpunt|absolute nulpunt]].
Het bewijs door middel van de [[entropie]] ''S'' is eenvoudig:
:<math>
:<math>
:<math>
:<math>\eta=\frac{|W|}{|Q_\mathrm{in}|}</math>
| |||