Ongebrande (rauwe) pinda's kunnen gepeld en gegeten worden. Voor menselijke consumptie is het echter gebruikelijk rijpe pinda's eerst te branden. Vooral in de winter worden ze wel ongepeld gebruikt (en dikwijls aangeregen) als voedsel voor wilde [[vogels]].
Met name in de zuidelijke staten van de Verenigde Staten worden niet geheel rijpe ("groene") pinda's ook in de schil gekookt. Ze worden daarbij zacht zoals bonen en worden gegeten met wat zout of ook wel scherper gekruid (cajun).
De pinda's voor consumptie worden gepeld en kort [[blancheren|geblancheerd]] zodat het vliesje loslaat. Hierna worden ze gebrand of vermalen tot [[pindakaas]]. Ook [[pindasaus]] en [[pindasoep]] worden van pinda's gemaakt. Pinda's worden zowel in zoete als in hartige gerechten gebruikt, of los gegeten, vaak gesuikerd of bestrooid met zout. Ook worden ze veel verwerkt in [[koekje]]s, [[borrelnootje]]s en andere [[snack]]s.
[[Bestand:Arachis hypogaea2.jpg|thumb|left|Jonge pindaplant in de [[Botanische Tuin TU Delft]]]]
De belangrijkste brandstof in een pinda is vet. Pinda's zijn veel vetter dan de zaden van andere peulvruchten.
