Edward Voûte: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 25:
Na het overlijden van de Amsterdamse hoofdcommissaris [[Sybren Tulp|S. Tulp]] in oktober 1942 werd [[Hans Krenning|J.C. Krenning]] in januari 1943 belast met het waarnemen van de functie van hoofdcommissaris. Kort daarvoor was al duidelijk geworden dat de politieorganisatie herzien zou worden. De nieuwe organisatie ging in op 1 maart 1943 waarmee acht grote steden waaronder Amsterdam [[staatspolitie]] kregen onder leiding van een politiepresident. Procureur-generaal [[Jan Feitsma|J. Feitsma]] werd waarnemend politiepresident in Amsterdam, eind maart werd Voûte benoemd tot waarnemend politiepresident in Amsterdam en in december van dat jaar werd hij opgevolgd door [[Henri Arend van Hilten|H.A. van Hilten]].
Voûte was geen lid van de [[Nationaal-Socialistische Beweging|NSB]]. Hoewel hij pogingen heeft gedaan de maatregelen van de Duitsers hier en daar wat af te zwakken, geldt hij toch als een willig werktuig in de handen van de bezetter{{Bron?||2010|06|25}}. Nadat de kansen in de oorlog gekeerd leken na de [[Slag om Stalingrad|slag bij Stalingrad]] (1942-1943) werd hij kritischer en probeerde hij aansluiting te vinden bij dat deel van de politie dat zich wilde onttrekken aan de Jodenvervolging. Door de [[bijzondere rechtspleging]] na de oorlog werd zijn collaborateurswerk zwaar veroordeeld; in 1947 kreeg hij drie jaar en zes maanden gevangenisstraf opgelegd. In 1950 moest hij ook zijn koninklijke onderscheiding inleveren.<ref>
Voûte is op 7 juli 1914 in [[Arnhem]] getrouwd met Ernestine Louise Fransen van de Putte (Arnhem, 17 januari 1891 – [[Amersfoort]], 2 april 1965). Zij kregen drie zoons: Edward John ([[Den Helder]], 27 mei 1915), Caesar (Amsterdam, 8 december 1917) en Albertus Bram Everardus (Amsterdam, 22 november 1922).
Regel 34:
{{Commonscat|Edward Voûte}}
{{Appendix}}
{{Navigatie fascisme en nationaalsocialisme in Nederland}}
| |||