Soechoj Soe-30: verschil tussen versies

| Topsnelheid= zeehoogte: 1400 km/uh, 11000 m: 2125 km/uh

Vanwege een gebrek aan vliegbases aan de noordelijke kust van de Sovjet-Unie had de Sovjet-luchtmacht een gespecialiseerde [[onderscheppingsjager]] nodig voor de verdediging van dit gebied.<ref>{{en}} Gordon, Yefim & Davidson, Peter. 2006. "Sukhoi Su-27 Flanker", p. 39-40. Warbird Tech Series, vol. 42. ISBN 978-1-58007-091-1.</ref> Het toestel moest een zo groot mogelijk bereik hebben en plaats bieden aan twee personen in verband met de lange vluchten die gemaakt zouden gaan worden. Daarom werd midden jaren 198080 aan [[Soechoj]] gevraagd de Soe-27UB trainer door te ontwikkelen tot een volwaardige onderscheppingsjager. In de herfst van 1988 werden twee Soe-27UB-toestellen omgebouwd tot T10PU om te fungeren als [[prototype]]. Toen het toestel in productie ging, werd het omgedoopt tot Soe-30.

Hierop volgde een export-variant, de Soe-30MK. Deze werd in 1993 tijdensop een luchtvaartexpositie inde [[ParijsParis Airshow]] tentoongesteld.

Door de twee-koppige bemanning kan de werklast verdeeld worden. De piloot bestuurt het toestel en bedient het boordgeschut, terwijl de co-piloot de [[lucht-luchtraket|lucht]]- en grondaanvalsraketten[[lucht-grondraket]]ten bedient, de tactiek bepaalt en de communicatie voert.

Het toestel heeft twaalf ophangpunten voor wapens: 2twee voor de vleugeluiteinden, drie pylonen onder elke vleugel, een pyloon onder elke motorgondel en twee pylonen achter elkaar midden onder het toestel.