Idi Amin: verschil tussen versies

In 1976 ondersteunde Idi Amin een terroristische actie van Palestijnse en Duitse vliegtuigkapers door hen toe te staan een gekaapt toestel van [[Air France]] en zijn passagiers onder te brengen op het internationale vliegveld [[Entebbe]] en van daaruit eisen te stellen aan [[Israël]]. Een [[Operatie Entebbe|bliksemactie van het Israëlische leger]] op [[4 juli]] [[1976]] maakte een eind aan de gijzeling, waarbij alle kapers, tientallen Oegandese militairen en ook enkele gijzelaars gedood werden.

In de loop der jaren heeft Amin zichzelf imposante titels toegekend: variërend van 'president voor het leven' tot 'koning van [[Schotland]]'. Tijdens zijn bewind liet Amin zeker 100 duizend veronderstelde tegenstanders uit de weg ruimen – volgens andere schattingen zelfs een half miljoen. Ballingen vertelden hoe hij tegenstanders aan de krokodillen voerde en dat hij hoofden van tegenstanders bewaarde in zijn koelkast.<ref>[https://www.volkskrant.nl/archief/het-archetype-van-de-wrede-afrikaanse-dictator~a1830528/ Het archetype van de wrede Afrikaanse dictator], Volkskrant, 2 februari 2011</ref>

In 1978 vielen Amins troepen [[Tanzania]] binnen. In 1979 lukte het Tanzania, met behulp van Oegandese [[guerrilla]]strijders, Amin te verjagen. Hij werd als president opgevolgd door [[Yusuf Lule]]. Amin vluchtte naar [[Libië]]. Eind [[1980-1989|jaren 80tachtig]] verhuisde hij naar [[Saoedi-Arabië]], waar hij met zijn vier vrouwen van een Saoedisch staatspensioen leefde. In Saoedi-Arabië kwam hij nog een keer in opspraak, omdat hij een wapentransport zou hebben geregeld voor Oegandese rebellen. De Saoedische regering dwong hem als reactie daarop te verhuizen van [[Djedda]] naar het strengere [[Mekka]]. Hij overleed in Djedda.<ref>http://africanhistory.about.com/od/biography/a/bio_amin.htm</ref>