Gabriel Fauré: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 178.117.188.14 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Tfa1964 |
|||
Regel 24:
Fauré studeerde aan de kerkmuziekschool van [[Louis Niedermeyer]] in Parijs, waar onder anderen [[Camille Saint-Saëns]] een van zijn leraren was, waarna hij [[organist]] werd, eerst in [[Rennes]] en later in verscheidene Parijse kerken. In [[1897]] werd hij [[docent]] [[compositie (muziek)|compositie]] aan het [[Conservatoire national supérieur de musique]] van Parijs en in [[1905]] directeur van dit instituut. Voornoemde Ravel en [[George Enescu]] behoorden tot zijn leerlingen.
Hij was jarenlang verbonden aan de Parijse [[La Madeleine (kerk)|Madeleinekerk]], eerst als koordirigent, daarna (vanaf 1896) als organist. Hij schreef er onder meer zijn ''[[Requiem (Fauré)|Requiem]]''. Het behoort vandaag nog tot zijn meest uitgevoerde werken. De compositie is opgebouwd rond het overbekende ''Pie Jesu''. In de keuze van de teksten voor zijn [[requiem (mis)|requiem]] was hij kieskeurig. De hardste woorden liet hij weg. Zijn opvattingen over de dood waren niet gitzwart. "Het is een vreugdevolle bevrijding, een verlangen naar geluk aan de andere kant van het graf, eerder dan een pijnlijke ervaring". Die hoopvolle, [[harmonie (muziek)|harmonische]] toon is in zijn Requiem duidelijk merkbaar
== Stijl ==
Regel 97 ⟶ 96:
* [[1888]] ''Caligula'' theatermuziek
* [[1889]] ''Shylock'' theatermuziek
=== Vocale muziek met orkest of instrumenten ===
Regel 194 ⟶ 191:
* Kristine Klopfenstein Fletcher: ''The Paris Conservatory and the contest for solo bassoon'', Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 1987, 142 p.
* Christian Doumet, Claude Pincet: ''Les musiciens français'', Rennes: Editions Ouest France, 1982, 438 p., ISBN 978-2-858-82420-5
== Externe links ==
| |||