Van Dishoeckhuis: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 29:
Eind 18e eeuw kocht Abraham van Doorn, die zijn fortuin verdiende in de West, het pand. Lang kon hij in eerste instantie niet genieten van zijn woning, want in 1803 moest Van Doorn het huis kortstondig beschikbaar stellen aan Napoleon, die Vlissingen kwam inspecteren. In 1809 werd het Vlissingse stadhuis bij een bombardement tijdens de [[Walcherenexpeditie|Engelse aanval op Walcheren]] verwoest en na de aftocht van de Fransen werd in 1814 het Van Dishoeckhuis het nieuwe stadhuis, wat het zou blijven tot 1965.
Door de groei van [[Damen Schelde Naval Shipbuilding|scheepswerf De Schelde]] in de jaren vijftig van de 20e eeuw kwam het Van Dishoeckhuis steeds meer geïsoleerd te staan. Omdat het door het voortdurende gebonk vanaf de scheepswerf naar verluidt onmogelijk was geworden om elkaar te verstaan, werd er in de jaren zestig besloten om een nieuw gemeentehuis te laten bouwen. In 1965 kwam het Van Dishoeckhuis leeg te staan en doordat er geen nieuwe bestemming voor gevonden werd, verpauperde het al snel. Dit leidde tot het plan om het monumentale pand te slopen. In 1976 werden plannen gemaakt op het pand te slopen en in segmenten op te slaan<ref>Bron: [http://www.digibron.nl/search/detail/012ea3be21fefe53e4a3373d/van-dishoeckhuis-in-vlissingen-wordt-opgeborgen | Reformatorisch Dagblad, 10 september 1976]</ref>. Een voorstel om het pand in zijn geheel te verplaatsen en een handtekeningenactie die door duizenden Vlissingers werd ondertekend, konden de sloop van het gebouw niet te voorkomen. Op 13 augustus 1986 werd het oude raadhuis op de Houtkade gesloopt en was het einde van het Van Dishoeckhuis een feit<ref>“Slopen of niet. De Stadhuizen van Vlissingen” door auteurs: Wim Hofman ... et al.</ref>.
==Delen gered==
| |||