Eed van Straatsburg: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
De '''Eed van Straatsburg''' ([[842]]) is een [[alliantie]] tussen de halfbroers [[Lodewijk de Duitser]] en [[Karel de Kale]] tegen hun (half)broer en [[keizer]] [[Lotharius]].
De oorsprong van het conflict lag bij keizer [[Lodewijk de Vrome]], vader van de drie vechtersbazen, die te allen prijze de eenheid van zijn rijk wilde bewaren. Dit druiste echter in tegen de [[Franken|Frankische]] traditie, volgens dewelke iedere zoon recht had op een deel van de bezittingen van zijn vader. Met de [[Ordinatio Imperii]] vaardigde [[Lodewijk de Vrome|Lodewijk]] zijn oplossing voor dit probleem uit : het bepaalde dat [[Lotharius]] [[keizer]] en opperkoning zou worden, met zijn twee broers [[Lodewijk de Duitser]] en [[Karel de Kale]] als onderkoningen.
Volgens de [[Franken|Frankische]] traditie had iedere zoon immers recht op een deel van de bezittingen van zijn vader. [[Lotharius]] zag dit niet zitten en wou meer dan waar hij recht op had. Dit conflict, dat dateerde van [[822]] (toen waren er nog vier spelers, later overleed [[Pepijn van Aquitanië]]), escaleerde in [[840]], bij de dood van de toenmalige keizer en vader van de drie vechtersbazen, [[Lodewijk de Vrome]].▼
▲
[[Lotharius]] bond de strijd aan met zijn broers, maar werd verslagen in de [[Slag van Fontenay]] door zijn broer en halfbroer. Toen deze op [[14 februari]] [[842]] de Eed van Straatsburg zwoeren en elkaar beloofden bij te staan, was voor [[Lotharius]] het kalf helemaal verdronken.
| |||