Kinkhoest: verschil tussen versies

De bacterie kan worden bestreden met antibiotica, maar op het moment dat de typische hoestbuien gaan optreden leidt een dergelijke behandeling niet meer tot verkorting van de ziekteduur. Wel leidt het tot verkorting van de periode waarin men anderen kan infecteren. Kwetsbare personen in een huishouden waar een geval van kinkhoest is ontdekt, kunnen preventief worden behandeld met antibiotica. [[Erythromycine]] gedurende twee weken is de standaard behandeling. Echter, behandeling gedurende 1 week blijkt even effectief. [[Azithromycine]] en [[clarithromycine]] zijn even effectief als erythromycine, en hebben minder bijwerkingen.<ref name="C">Crowcroft NS, Pebody RG. Recent developments in pertussis. Lancet. 2006;367:1926-36.</ref> <ref>https://web.archive.org/web/20131220150809/http://www.infectieziektebulletin.be/defaultSubsite.aspx?id=11990</ref> Azithromycine heeft de voorkeur vanwege de korte kuur van 5 dagen en de stof geeft bovendien minder interacties. Het gaat dan vooral om zuigelingen die nog niet volledig [[vaccinatie|gevaccineerd]] zijn. Het belangrijkste punt van aandacht bij ontdekking van een geval van kinkhoest is dan ook of er zeer jonge, niet of onvolledig gevaccineerde kinderen blootgesteld kunnen zijn; die moeten dan volgens het Nederlands kinkhoestprotocol liefst preventief worden behandeld en hun vaccinatieserie (eventueel versneld) afmaken. De ziekte is in Nederland aangifteplichtig.