Justus Lipsius: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 11:
'''Justus Lipsius''' ([[Overijse]], [[18 oktober]] [[1547]] – [[Leuven]], [[23 maart]] [[1606]]) was een Zuid-Nederlandse [[Renaissance-humanisme|humanist]], [[filoloog]] en [[historiograaf]].
Lipsius studeerde in het [[katholieke]] [[Universiteit Leuven (1425-1797)|Leuven]] en doceerde in het [[Maarten Luther|lutherse]] [[Jena (Duitsland)|Jena]] en in het [[calvinisme|calvinistische]] [[Leiden]]. Uiteindelijk koos hij tegen het geweld van de [[Tachtigjarige Oorlog]] en zou hij het voortduren van de [[Spanje|Spaanse]] heerschappij over [[Spaanse Nederlanden|de Nederlanden]] verkieslijker achten dan langdurige oorlog en opstand. Zo eindigde hij weer als docent in [[Leuven]] aan de "[[katholicisme|katholieke]]" kant. Zijn voornaamste werk is ''[[De Constantia]]'' (1584
Zoals onder humanisten de gewoonte was, [[latiniseren|latiniseerde]] hij zijn naam: Justus Lipsius. Ook zijn lijfspreuk ''Moribus antiquis'' (''naar oude gewoonten''), die hij voor het eerst gebruikte in [[1570]], getuigt van zijn bewondering voor het gedachtegoed van de Klassieke Oudheid.
Justus was getrouwd met Anna Calstere en had twee kinderen (Jan Joostzoon Lipsius en Maritge Lipsius).
== Jeugdjaren ==
| |||