Schikking: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 4:
== Strafrecht ==
Schikkingen komen ook voor in het [[strafrecht]]. Dan is de ene partij de [[openbare aanklager]], de andere partij is degene die een overtreding begaan heeft. Door de schikking te aanvaarden, kan de aangeklaagde strafvervolging voorkomen.
=== Nederlands strafrecht ===
Deze vorm van schikking wordt in Nederland ook transactie genoemd. Een feit heet ''transigabel'' als het hiervoor in aanmerking komt. In Nederland bestaat volgens artikel 74 van het wetboek van strafrecht (Sr) de mogelijkheid van een transactie om vervolging te voorkomen (dit is een soort van schikking) tussen de [[officier van justitie]] en de [[verdachte]] ingevoerd in 1921. Per 1 april 2013 is de politietransactie afgeschaft, zodat de begrippen "transactie" en "OM-transactie" nu overeenkomen.
Voor een zaak die geen [[Mulderfeit]] is en waarvoor de officier van justitie volgens de beleidsregels geen [[strafbeschikking]] mag uitvaardigen kan hij een transactie aanbieden, of, afhankelijk van de omstandigheden van het geval, meteen dagvaarden.<ref>De tarieven voor de transactie of de eis ter zitting zijn opgenomen in de bijlage bij een richtlijn[https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2013-11378.html]. In sommige gevallen wordt geen tarief vermeld. In die gevallen is een specifieke Richtlijn voor strafvordering van toepassing, dan wel kan vanwege de specifieke omstandigheden van het geval geen tarief worden aangegeven.</ref> Op termijn zullen alle feiten waarvoor door de officier van justitie nog een transactie kan worden aangeboden, gefaseerd onder het bereik van de OM-strafbeschikking worden gebracht.
| |||