Randstad N.V.: verschil tussen versies

'''Randstad holding nv''' is een [[Nederland]]s bedrijf gespecialiseerd in [[uitzendbureau|uitzendwerk]] en HR-diensten. Randstad werd in 1960 opgericht door [[Frits Goldschmeding]] en is actief in circa 39 landen. Het bedrijf behaalde in 2015 een omzet van € 19,2 miljard en een nettowinst van € 518,8 miljoen. Randstad heeft circa 29.750 eigen medewerkers in dienst en dagelijks zijn er ruim 597.400 mensen via Randstad aan het werk bij andere bedrijven. Wereldwijd heeft Randstad 4.587 vestigingen.<ref>Verkort jaarverslag 2013, pagina 1</ref> Daarmee is Randstad de op één na grootste HR-dienstverlener ter wereld. De grootste is het Zwitserse [[Adecco]]. Randstad werkt ook onder de merknaam [[Tempo-Team (uitzendbureau)|Tempo-Team]]. Randstad Holding nv is als RAND genoteerd op de AEX van Euronext Amsterdam. Oprichter [[Frits Goldschmeding]] is nog altijd de grootste aandeelhouder. Het hoofdkantoor van Randstad staat in [[Diemen]].

Randstad splitst haarzijn activiteiten op in een aantal '''bedrijfstakken''', door het bedrijf '''serviceconcepten''' genoemd.

In de jaren ‘70zeventig is tijdelijke arbeid niet iets dat zomaar door de maatschappij geaccepteerd wordt. Er is vaak en aanhoudend kritiek. De periode 1970-1980 staat voor Randstad in belangrijke mate in het teken van het weerspreken van die kritiek en het zoeken naar erkenning. Randstad doet dat door steeds opnieuw de publiciteit op te zoeken en haarzijn visie over het voetlicht te brengen.

Met een groeiend aantal uitzendbureaus (ook ASB, [[Manpower (uitzendbedrijf)|Manpower]], Evro en Tempo-Team zijn inmiddels belangrijke spelers op de markt) groeit ook de kritiek. Uitzendbureaus hebben nog altijd een slecht imago. Vakbonden en linkse partijen vinden dat de overheid een sturende rol moet hebben op de arbeidsmarkt en ook op het gebied van de arbeidsbemiddeling. Vakbonden noemen uitzendkrachten rechteloos, ze zijn bang dat tijdelijke werknemers meer gaan verdienen dan vaste, en dat werkgevers vaste banen gaan vervangen door tijdelijke. Randstad op haarzijn beurt is juist van mening dat ze mensen aan werk helpt die anders niet actief zouden zijn op de arbeidsmarkt. Verder klagen de vakbonden dat alleen makkelijk plaatsbare mensen uitzendbaantjes zouden krijgen, en dat uitzendkrachten alleen vies en zwaar werk zouden kunnen doen.

In de jaren ’70zeventig wordt ook de intercedente geboren. Waar eerst het werven en bedienen van klanten aan de ene kant en het werven en plaatsen van uitzendkrachten aan de andere kant twee verschillende functies zijn, groeien deze naar elkaar toe. Randstad besluit ze te integreren in één persoon, iets wat op dat moment uniek is in de uitzendbranche.

Randstad kent eind jaren ’70zeventig een aantal verschillende divisies, niet alleen meer in het pure uitzendwerk, maar ook in schoonmaakwerk en beveiliging. In 1978 wordt daarom Randstad Holding nv opgericht, waar alle divisies in ondergebracht worden. Ook is Randstad inmiddels aan een groter hoofdkantoor toe. In [[Diemen]] wordt daarvoor in 1977 de eerste paal geslagen.

De periode 1980-1990 begint met een recessie, waardoor Randstad – geheel tegen haarzijn filosofie in – mensen moet ontslaan. Honderdzestig mensen moeten eruit, maar uiteindelijk vallen er geen gedwongen ontslagen.

Door echter op tijd in te zien dat de economie weer zal aantrekken, verlegt Randstad de focusaandacht tijdig – en eerder dan haarzijn concurrenten – naar groei in plaats van kostenreductie. Binnen korte tijd vertonen veel Nederlandse vestigingen weer een gestage groei.

Na de beursgang wordt de managementstructuur van Randstad zo ingericht dat de focusnadruk meer komt te liggen op internationalisering. Rond de start van het decennium is Randstad nog voornamelijk een Nederlands bedrijf met vestigingen in België, Duitsland, Frankrijk en Engeland. Uitzenden, schoonmaken en beveiligen zijn de voornaamste activiteiten. Slechts een kwart van de omzet wordt gerealiseerd door buitenlandse activiteiten.

In oktober 2001 wordt Cleem Farla de opvolger van Hans Zwarts als CEO. Hij ziet het – samen met het bestuur – als belangrijkste taak om de oude Randstadwaarden opnieuw in te voeren, een betere strategie te ontwikkelen voor de internationalisatie en flink in de kosten te snijden. Ook worden er stevige lessen getrokken uit het verleden. Het bedrijf gaat backterug tonaar basicsde basis: de intercedent en het matchen van klant en uitzendkracht komen opnieuw centraal te staan. Om de diensten van Randstad verder te standaardiseren gaat het bedrijf gebruikmaken van zogeheten [[:en:''best practices|best practices]]''. ‘De markt breng je zus en zo in kaart, de resultaten zet je in deze database. Van al die werkzaamheden hebben we een routine gemaakt. […] Wij geven het ritme en de toonsoort aan, maar daarbinnen maken onze medewerkers hun eigen muziek’, aldus CFO Robert-Jan van de Kraats. Het De nieuwe focusconcentreren op de kernactiviteiten en de heldere strategie zijn succesvol. In 2003 komt de nettowinst uit op 77,1 miljoen euro, een stijging van 36 % ten opzichte van 2002.

In 2010 vierde Randstad haarzijn vijftigjarig bestaan, ter gelegenheid waarvan het boek ‘Randstad Mensenwerk’ werd uitgegeven onder redactie van prof. dr. Fred Emmer, emeritus hoogleraar geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Dit boek werd in 2010 onder de titel ‘Werken aan een droom’ intern verspreid binnen Randstad.