Apostolische zegen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
werking van de zegen
sacramentalia
Regel 3:
De '''apostolische zegen''' of '''pauselijke zegen''' ([[Latijn]]: ''benedictio apostolica'' of ''benedictio papalis'') is een [[zegen]] die binnen de [[Rooms-Katholieke Kerk]] door de [[paus]], of namens hem door een [[bisschop]] verleend wordt. De term apostolisch verwijst naar de [[apostolische successie]].
 
De apostolische of pauselijke zegen moet niet verward worden met de pontificale of [[bisschoppelijke zegen]], die elke bisschop krachtens eigen bevoegdheid aan het eind van de [[eucharistieviering]] verleent.<ref>Donald S. Armentrout, Robert Boak Slocum (ed.): [https://books.google.com/books?id=QNM8AwAAQBAJ&pg=PA25 ''An Episcopal Dictionary of the Church''], Church Publishing 2000, p. 25.</ref> Zowel de pauselijke als de bisschoppelijke zegen behoren tot de [[sacramentalia]].<ref>Catholic Encyclopedia, [http://www.newadvent.org/cathen/13292d.htm Sacramentals], 1912</ref>
 
== Vorm van de zegen ==
Regel 15:
 
== Werking van de zegen ==
Met een pauselijke of apostolische zegen verkrijgt de ontvanger een volle of volledige [[aflaat]], dat wil zeggen een gehele kwijtschelding van [[Penitentie|tijdelijke straffen]] die de gelovige verschuldigd is voor de [[Zonde (christendom)|zonden]] die hij of zij begaan mocht hebben. Om deze kwijtschelding te genieten moet nog wel aan enkele andere voorwaarden voldaan zijn, met name een [[biecht]], een [[Heilige Communie]] en een [[gebed]] tot intentie van de paus.
 
== Externe link ==