Prehistorie van de Lage Landen: verschil tussen versies

In de IJzertijd heeft de [[Hallstattcultuur]] zich ontwikkeld tot [[La Tène-periode|La Tène]] en is over Centraal-, West- en Zuid-Europa uitgewaaierd. De Lage Landen bezuiden de Rijn kwamen vanaf 650 v.Chr. onder invloed van [[Keltische stammen]] uit deze rijke cultuur. In het noorden treffen we [[Germanen|Germaanse stammen]], waarvan een aantal zich ook op de linker Rijnoever hadden begeven en verwantschapsbanden met Kelten hadden. Culturele en etnische banden bemoeilijken een scherp onderscheid. De eilanden en broeken aan de Beneden-Rijn werden bevolkt door de (Germaanse) [[Bataven]], terwijl de [[Cananefaten]] tot de Rijnmond op de westkust doordrongen, de [[Marsaci]], of [[Marezaten]], tot Zeeland, de [[Toxandriërs]] in de Kempen, de [[Cugerni]] in het district van [[Xanten]], en later ook de [[Tungri]] die het gebied van de door de Romeinen uitgemoorde Keltische [[Eburonen]] innamen. Ten noorden van de Rijn woonden voornamelijk de [[Friezen]]. Het kustgebied van het huidige Noord-Frankrijk en Vlaanderen werd bevolkt door de [[Morini (stam)|Morini]] die van landbouw, visserij en zoutwinning leefden. Noord van hen verbleven tussen de Schelde en de Noordzee de [[Menapiërs]], in Artesië de [[Nerviërs]]. Tussen Schelde en Rijn waren het de [[Eburonen]] en [[Aduatuci]], [[Condruzen]], [[Cerezen]], [[Pemanen]], en [[Treveri]] in de Ardennen en het huidige Luxemburg.