Gallaecia: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot-geholpen doorverwijzing: Braga |
k AdnergjeBot: Doorverwijzing Octavianus - Link veranderd naar Gaius Julius Caesar Octavianus. |
||
Regel 23:
Na de Punische oorlogen wilden de Romeinen Iberie veroveren. De stam van de ''Gallaicoi'' 60.000 sterk volgens [[Paulus Orosius]], stond tegenover de Romeinse legers in 137 v. Chr. in een slag bij de rivier de [[Douro]] (Spaans ''Duero'', Latijn ''Durius''), die uitliep op een grote Romeinse overwinning, en waardoor de Romeinse proconsul [[Decimus Junius Brutus]] als held kon terugkeren, en hij kreeg de naam ''Gallaicus'' ("overwinnaar van de Gallaicoi").
Hierna vochten de Gallaeciers in de Romeinse legioenen, tot plaatsen als Dacia and Brittannië. Het laatste verzet van de Kelten werd onder Keizer [[Gaius Julius Caesar Octavianus|Octavianus]] in de gewelddadige [[Cantabrian Wars]] tussen [[26 v. Chr.|26]] en [[19 v. Chr.]] de kop ingedrukt. De weerstand was verbijsterend: liever collectieve suïcide dan overgave, moeders die hun kinderen doodden voor zelfmoord te plegen, gekruisigde gevangen die liederen zongen, en gevangenopstanden die hun wachters doodden en terugkeerden naar [[Gaul]].
Voor Rome was Gallaecia een regio die gevormd werd uit twee ''conventus'' : de ''Lucensis'' en de ''Bracarensis''; en deze waren duidelijk afgebakend van andere gebieden zoals Asturica, volgens geschreven bronnen:
| |||