Igor Stravinsky: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 91:
=== Eerste Amerikaanse compositieopdrachten ===
[[Bestand:Portrait of Ida Rubenstein1.jpg|thumb|[[Ida Rubinstein]] door [[Valentin Serov]], 1910. [[Tempera]] en houtskool op doek, Russisch Museum, [[Sint-Petersburg]], [[Rusland]].]]
Hetzelfde jaar kreeg Stravinsky van een Amerikaanse mecenas, Mrs. [[Elizabeth Sprague Coolidge]], de opdracht voor een ballet met een lengte van ongeveer dertig minuten, bestemd voor uitvoering in de [[Library of Congress]] in 1928. De opdracht gaf hem de kans om zijn voornemen uit te voeren om een ballet te componeren gebaseerd op episodes uit de [[Griekse mythologie]]. Als thema koos hij [[ApollonApollo (Griekse mythologie)|Apollo]], leider van de [[muzen]]. Het ballet zou een strak klassiek karakter krijgen, met een instrumentatie van uitsluitend strijkers. In de zomer van 1927 schreef Stravinsky in [[Echarvines]] aan het [[Meer van Annecy]] aan zijn ballet ''[[Apollo (Stravinsky)|Apollo]]'' (W57; Stravinsky gaf later de voorkeur aan ''Apollo'' boven de oorspronkelijke titel ''Apollon musagète''). Apollo ging in april 1928 in première. Terwijl hij werkte aan dit ballet ontving Stravinsky een andere opdracht. [[Ida Rubinstein]] wilde eveneens een ballet voor haar nieuwe balletgezelschap. Diaghilev had echter de eerste rechten op uitvoering van ''Apollo''. Na de première van ''Apollo'' ging Stravinsky voor Rubinstein in Echarvines aan het werk aan wat ''[[Le Baiser de la Fée]]'' (W58) zou worden en dat eind november 1928 voor het eerst in Parijs werd uitgevoerd. Hetzelfde jaar bracht bovendien het begin aan een nieuwe compositie voor piano en orkest, het ''[[Capriccio (Stravinsky)|Capriccio]]'' (W59), dat hij speciaal componeerde voor het nieuwe orkest van Ansermet, het ''[[Orchestre Symphonique de Paris]]'', en waarvoor hij zelf de solist zou zijn.
 
Tijdens zijn werk aan ''Le Baiser de la Fée'' bereikte Stravinsky het bericht van Diaghilevs dood. Het raakte hem diep, ondanks dat de twee kunstenaars uit elkaar gegroeid waren. Bij een hele reeks grote werken was er de betrokkenheid van Diaghilev geweest en die werken waren bovendien alle in Frankrijk in première gegaan. Het enige werk dat voor Stravinsky's verdere verblijf na Diaghilevs dood nog in Frankrijk in première ging was ''[[Persephone (Stravinsky)|Persephone]]'' (W64), een tweede ballet waarvoor Ida Rubinstein de opdracht had gegeven. Stravinsky's werk kreeg steeds vaker een kritisch onthaal in Frankrijk; de belangstelling voor zijn werk in de VS daarentegen nam juist toe.