Normatieve grammatica: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 54:
*Taalgebruik valt niet bij kracht van wet op te leggen (zij het dat de spelling daarop, deels, een uitzondering vormt).
*Daarbij komt dat mensen vaak ''denken'' dat zij een bepaalde taalvorm bezigen, terwijl dat in de praktijk in het geheel niet het geval is (velen beweren dat zij het woord "het" uitspreken als /hεt/, of dat zij de -n van de [[onbepaalde wijs]] uitspreken: in werkelijkheid zeggen zij /ət/, niet /hεt/; en /makə/, niet /makən/; de /ə/ is een toonloze "e").
*Geen enkele taalgebruiker beheerst de "''gehele"'' taal: iedereen gebruikt een bepaald segment van de taal, en dat segment, het [[idiolect]], is voor iedereen anders. Dit beperkte blikveld maakt de taalgebruiker, zeker de ongeschoolde, weinig geschikt om regels met kracht van wet te formuleren.
*Tegenwoordig wordt allerwegen ingezien dat taal en logica niet met elkaar gelijk te stellen zijn. Het bezwaar dat bepaalde taaluitingen "niet logisch", of "in strijd met de logica", zouden zijn, wordt voornamelijk nog door niet-taalkundigen gebruikt. Taalkundig heeft het weinig waarde: taal is geen logica.
*De normatieve grammatica beperkt zich vaak tot afzonderlijke, gemakkelijk te benaderen verschijnselen, vaak gevallen die als "probleem" of als "twijfelgeval" worden beschouwd. Zij doet echter, anders dan de descriptieve grammatica, geen poging een ''totaal, integraal'' beeld van de taal te geven en van de regels waaraan die taal in werkelijkheid voldoet. Hierin verschilt de moderne normatieve grammatica van die uit de klassieke [[Oudheid]], die, zoals wij zagen, tegelijkertijd descriptief was.
*De normatieve grammatica beschrijft de taal van een ''minderheid'', en geeft voorschriften die op dat minderheidsgebruik zijn gebaseerd. Het verschil tussen spreek- en schrijftaal wordt vaak genegeerd. Ook heeft zij geen aandacht voor het bestaan van varianten zoals die naar regio, sociale groep of gesprekssituatie.
 
===Compromis===