N.C.S.V. Diogenes: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 11:
De disputen die Diogenes tot op dat moment heeft gekend trekken weg uit de Witte Villa aan de Van Schaeck Mathonsingel en gaan hun eigen weg. Diogenes legt zich vanaf dat moment meer en meer toe op cultuur, met de focus op tolerantie en het "wakker schudden en houden" van de Nijmeegse student. Films, discussieavonden, [[theatersport]], concerten en feesten (o.a. de PuberPopParty) maakten Diogenes tot een begrip, ook buiten de studentenpopulatie.
 
In de jaren tachtig heeft Diogenes naast een cultuurprogramma ook het monopolie wat betreft nachthoreca. Het nachtcafé van Diogenes was de enige plek in Nijmegen waar tot in de vroege ochtend kon worden gedronken. De programmering van bands was in diede tijdjaren '70 en daarna vrij vooruitstrevend; van -nu- wereldbekende bands als [[The Police]] en [[The Cure]] tot de avant-garde van de elektronische muziek (o.a. [[Chris and Cosey]]) hebben hun opwachting gemaakt in Diogenes. Ook nationale rockers als [[Herman Brood]] en [[Frank Boeijen (zanger)|Frank Boeijen]] vertoefden meermaals in de witte villa. [[Pé Hawinkels]] was een tijd lang actief medewerker van Diogenes en actrice [[Loes Luca]], journalist [[Willem Oltmans]] en dichter/jazz-dj [[Jules Deelder]] traden er op.
 
Het bestuur constateerde midden jaren ’80 de tweeslachtigheid van Diogenes met aan de ene kant een culturele vereniging en aan de andere kant de nachthoreca. Dit leidde in 1992 tot een voorstel om naast de vereniging een horecastichting te starten. Dit voorstel kon echter niet op een meerderheid in de medewerkersvergadering rekenen en Diogenes ging als vereniging met twee gezichten verder.