Thomas de Slaviër: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 29:
Toen [[Leo V van Byzantium]] in 813 keizer werd benoemde hij Thomas de Slaviër tot tourmarches van zijn troepen in [[Anatolië]]. Zeven jaar later werd Leo op vermoord door de getrouwen van [[Michael II Psellos|Michael de Armoriër]]. Er is onduidelijkheid over de precieze tijd waarop Thomas in opstand kwam tegen de keizer. Over het algemeen wordt er aangenomen dat Thomas al in opstand kwam tijdens de regering van Leo.<ref>John Bagnell Bury (1912): ''A History of the Eastern Roman Empire from the Fall of Irene to the Accession of Basil I (A.D. 802–867)''. London: Macmillan and Company, blz. 48, 85</ref> Al snel groeide de rebellie uit tot een successieoorlog tussen twee gelijkwaardige tegenstanders. Thomas had zijn machtsbasis in [[Amorium]] vanwaar hij zijn strijd leidde.
Door de burgeroorlog in het rijk waren de Abbasiden begonnen met invallen in het rijk en Thomas was genoodzaakt om te reageren. In 821 viel hij Armenië en Syrië binnen. Kort daarop wist hij vrede te sluiten met kalief [[Abu Jafar al-Ma'mun ibn Harun|Al Ma'mun]] en een bondgenootschap met hem te sluiten. Met de steun van de Arabieren marcheerde hij in de zomer van dat jaar richting [[Constantinopel]] voor een grootschalig [[Beleg van Constantinopel (821-
[[Bestand:MadridSkylitzesFol37rDetail.jpg|250px|rechts|thumb|De overgave en de vernedering van Thomas de Slaviër]]
|