Hoofdklasse hockey: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Redmar (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Redmar (overleg | bijdragen)
Regel 60:
 
=== Play-offs ===
Na de reguliere competitie volgt de ontknoping van de strijd om de landstitel in de vorm van play-offs (nacompetitie). Daarin spelen in de halve finales (''best-of-three'') de nummer één tegen de nummer vier, en de nummer twee tegen de nummer drie. Beide winnaars spelen vervolgens de finale, eveneens volgens het best-of-three-principe, en daaruit komt de landskampioen. Een ''best-of-three'' houdt in dat er in elk geval twee wedstrijden worden gespeeld, een keer thuis en een keer uit. Die wedstrijden moeten altijd een winnaar opleveren en wordt er dus bij een gelijke stand verlengd. Vanaf [[2013]] is de [[verlenging]] afgeschaft en worden bij een gelijke stand na de reguliere speeltijd direct [[Shoot-out (sport)|shoot-outs]] genomen. Als beide ploegen hierna twee wedstrijden alsnog gelijk uitkomen, wordt een derde wedstrijd gespeeld op het veld van de club met het thuisvoordeel (de hoogst geëindigde in de reguliere competitie heeft het thuisvoordeel).
 
De vrouwen kennen het fenomeen play-offs sinds het seizoen [[Hoofdklasse hockey 1992/93|1992/93]], bij de mannen volgde de introductie, op last van de [[KNHB]], twee seizoenen later. Het gekozen systeem leidde aanvankelijk tot veel kritiek. Het zou 'niet eerlijk' zijn, want uiteindelijk zou de nummer vier zelfs kampioen kunnen worden. Het zou bovendien de reguliere competitie reduceren tot 'een niemendalletje'.
Regel 67:
 
Per 2015/2016 is die aanvankelijke kritiek eveneens zonder grond gebleven, want de nummer vier van de reguliere competitie wist in 46 uitvoeringen van de play-offs (24 bij de Dames, 22 bij de Heren) nog nooit de landstitel te veroveren via die play-offs.
 
==== Videoscheidsrechter ====
In de play off-finales (heren en dames) van [[2017]] wordt voor het eerst gebruikgemaakt van de videoscheidsrechter. Bij wedstrijden op de internationale toernooien als het [[Wereldkampioenschap hockey|WK]], de [[Hockey op de Olympische Zomerspelen|Olympische Spelen]] en de [[Euro Hockey League|EHL]] werd deze al langer ingezet. Tijdens een wedstrijd hebben beide teams de beschikking over één zogeheten ''referral''. Hiermee kan een beroep worden gedaan op de videoscheidsrechter, die de desbetreffende situatie vervolgens vanuit een besloten ruimte op meerdere beeldschermen kan terugkijken. Heeft het aanvragende team gelijk, dan behoudt het de ''referral''. Echter, heeft het team ongelijk dan verliest het de ''referral'' voor het restant van de wedstrijd. Scheidsrechters mogen bij twijfel altijd een beroep doen op de videoscheidsrechter.
 
==== Finales ====