Geschiedenis van de Verenigde Staten (1763-1789): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 25:
In 1775 kwam het Continental Congress voor de tweede maal bijeen. Het congres benoemde [[George Washington (president)|George Washington]], een planter uit [[Virginia (staat)|Virginia]], tot opperbevelhebber van de Amerikaanse troepen. Men besloot tot gewapend verzet tegen de Engelse heerschappij. In [[1776]] kwam het Congres voor de derde maal samen. [[Thomas Paine]] heeft in een pamflet [[Common Sense (Thomas Paine)|Common Sense]] duidelijk gemaakt dat het Engelse parlement en het Engelse koningschap een gevaarlijke instelling is. Amerika was het laatste toevluchtsoord voor de ware vrijheid, aldus Paine. Van zijn pamflet, voor 2 shilling te koop, werden in drie maanden 120.000 exemplaren verspreid, een voor die tijd ongekend groot aantal. Het Continental Congress droeg aan vijf mensen op om een onafhankelijkheidsverklaring op te stellen. Tot de opstellers van deze verklaring behoorden onder meer [[Benjamin Franklin]], [[John Adams (president VS)|John Adams]] en [[Thomas Jefferson]]. Op [[4 juli]] [[1776]] werd de verklaring door het Continental Congress aanvaard; de Verenigde Staten van Amerika waren geboren. Er sloten zich 13 staten (koloniën) aaneen in verzet tegen de Engelse heerschappij.
 
De [[Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring]] is een cruciaal document in de geschiedenis van de Verenigde Staten. De verklaring stelde dat ''all men'' recht hebben op "life, liberty and the pursuit of happiness". Vrouwen worden onmiddellijk uitgesloten van politieke [[participatie]]: volgens Jefferson zijn ze "te wijs om rimpels in hun voorhoofd te krijgen van politiek". Alleen de staat New Jersey verleende vrouwen stemrecht, maar trok dit in 1807 weer in. De [[slavernij]] werd niet afgeschaft.<ref>[[Howard Zinn]] (2003). ''A People's History of the United States''. HarperCollins.</ref> Evenwel worden de slaven, van wier arbeid de [[Amerikaanse economie|Economie van de Verenigde Staten]] afhankelijk was, in de constitutie (in brede zin) opgenomen: bij het berekenen van het aantal afgevaardigden dat een staat levert, telde een slaaf als 3/5 van een vrije persoon. Bij de vaststelling van deze precieze verhouding bestond strijd tussen de noordelijke en zuidelijke staten; de laatsten hadden een relatief veel grotere slavenbevolking en probeerden hun afvaardigingen te maximaliseren. [[Indianen]] daarentegen, werden vooral beschouwd als een 'bijzonder netelig natuurelement', dat expansie naar het westen in de weg staat en werden zodoende buiten de constitutie gehouden.<ref>[[Michael Hardt]] en [[Antonio Negri]] (2002). ''[[Empire: De nieuwe wereldorde]]''. Amsterdam: Van Gennep, pp. 176–177.</ref>
 
Hoewel vooruitstrevend voor zijn tijd, [[Democratie|democratisch]] in de moderne zin van het woord werd de nieuwe staat niet: het [[passief kiesrecht]] bleef voorbehouden aan mannen met een belastbaar eigendom dat slechts een kleine minderheid bezit (in [[Maryland]] zo'n 10%). Alleen Pennsylvania schafte deze bepaling juist af.