Sint-Walburgiskerk (Zutphen): verschil tussen versies

Bij de kerk is de [[Librije (Zutphen)|Librije]], een oude [[kettingbibliotheek]], een van de drie resterende in Europa uit [[1561]] gevestigd. Sinds [[1591]] is de Sint Walburgiskerk ineen bezitprotestantse van de [[Nederlandse Hervormde Kerk|Hervormde beweging]]kerk. Na de overdracht van de kerk aan de protestanten in 1591 sloopte men in 1595 het gewelf van de crypte, waarna de vloer werd geëgaliseerd.

Het dakruitertje op het hoogkoor werd in 1729 geplaatst, en is in 1981 vernieuwd. Het MariaportaalZuiderportaal werd in 1888-'92 hersteld en gedeeltelijk vernieuwd.

De kerk onderging tussen 1890 en 1919 een eerste restauratie, onder leiding van B. Peteri en na 1894 van de architect [[H.A. Ezerman]], met [[Pierre Cuypers|P.J.H. Cuypers]] als adviseur. De in 1945 opgelopen zware schade werd hersteld bij de restauratie in 1948-'62. Op 30 maart 1948 brandde de torenspits, de peperbus uit 1633, af. Na decennia van discussie over de nieuwe bekroning van de toren werd in 1968 de oude peperbus hersteld. In de jaren 1979-'98 volgde een op het interieur gerichte restauratie. Het MariaportaalZuiderportaal is in 1992 opnieuw hersteld.<ref>[http://www.dbnl.org/tekst/sten009monu05_01/sten009monu05_01_0239.php Ronald Stenvert e.a. (2000), ''Monumenten in Nederland. Gelderland,'' pag. 356 e.v.]</ref><br />

De Walburgiskerk was eigendom van de ProtestantseHervormde Gemeente Zutphen, maar werd in juli 2016 overgedragen aan de [[Stichting Oude Gelderse Kerken]] (SOGK). De stichting Walburgiskerk Zutphen (www.walburgiskerk.nl) is verantwoordelijk voor de exploitatie. In de zomer wordt tijdens de dienst op zondag en bij veel concerten het Baderorgel bespeeld (www.baderorgel.nl).