Antieke filosofie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 79:
Afwezigheid van vrees en pijn garanderen ons geluk. Goed en kwaad meet het epicurisme dan ook af aan gewaarwordingen van genot en pijn. Hierbij is het veelal goed om af te zien van een klein genot, omdat te voorzien is dat het later gevolgd zal worden door onbehagen of wroeging. Het toppunt dat in deze te bereiken is, is de ''ataraxia'': de toestand waarin we niet verstoord worden door enige angst of pijn, een toestand van innerlijke onverstoorbaarheid. De mens staat dan nog wel open voor de geneugten van de vriendschap.
 
In tegenstelling tot de Stoïcijnen ried Epicurus aan om zich terug te trekken uit het openbare leven (''leef in het verborgene''), een opvatting die, onder anderen via Cicero, bijgedragen heeft aan een zekere impopulariteit van het epicurisme. Hierbij werd het dan voorgesteld alsof het een oppervlakkige genotsleer betofbetrof (de traditionele 'levensgenieter'). Deze voorstelling weer maakte het epicurisme verdacht bij Christelijke filosofen, die een filosofie die
het leven doelloos acht en geen voorzienigheid erkent, natuurlijk verdacht en verderfelijk moesten vinden.