Koninklijk Meteorologisch Instituut van België: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Label: Misbruikfilter: Leeghalen |
k Wijzigingen door 149.154.222.204 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wutsje |
||
Regel 24:
Het '''Koninklijk Meteorologisch Instituut van België''' (beter bekend onder de afkorting KMI) is een federaal [[België|Belgisch]] instituut, dat [[wetenschappelijk]] onderzoek uitoefent op het domein van de [[meteorologie]].
Het instituut is lid van de [[Wereld Meteorologische Organisatie]], het Europees Centrum voor Weersvoorspellingen op Middellange Termijn, [[EUMETSAT]] en GIE Eumetnet.
==Geschiedenis==
In 1823 krijgt [[Adolphe Quetelet]] van de Minister van Openbaar Onderwijs van het Koninkrijk der Nederlanden de toelating een sterrenwacht in Brussel op te richten. Op dat moment gebeuren ook de eerste meteorologische waarnemingen.
In 1876 wordt Jean-Charles Houzeau de Lehaie de nieuwe directeur van de Sterrenwacht. Niet lang daarna zet hij een project op poten om de Sterrenwacht te verhuizen van [[Sint-Joost-ten-Node]] naar [[Ukkel]] en de meteorologie af te splitsen van de astronomie.
Op 1 september 1876 wordt het eerste Belgische weerbericht uitgegeven, gebaseerd op de analyse van een synoptische kaart.
In april 1906 wordt de eerste [[weerballon]] gelanceerd om meteorologische gegevens op grote hoogte te verzamelen.
Op 31 juli 1913 wordt de meteorologische dienst van de Sterrenwacht een autonoom instituut onder de naam Koninklijk Meteorologisch Instituut (KMI). Jean Vincent is de eerste directeur.
Van 1914 tot 1918, tijdens de Duitse bezetting, zet het KMI al haar activiteiten stop. Het werd gebombardeerd op 20 augustus 1914 en heropgebouwd begin 1919.
Vanaf 1919 wordt Jules Jaumotte de nieuwe directeur. Hij is astronoom, militair piloot tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] en pionier van de stereoscopische luchtfotografie. Hij bijt zich vast in de realisatie van atmosferische peilingen die elkaar heel snel opvolgen in reële tijd. Deze nieuwe aanpak in de studie van de [[Aardatmosfeer|Atmosfeer]] vormt de wieg van een nieuwe wetenschap, de synoptische [[Aerologie]]. Tijdens de deelname van [[België]] in het internationaal pooljaar 1932- 1933 maakt Jules Jaumotte als zodanig automatische wolkenfoto’s op grote hoogte met behulp van peilingballons, dankzij een techniek die de werking van apparaten instelt op metingen in de hoogte.
In de tweede wereldoorlog eisten de nazi’s het instituut op en maakten er een militaire sterrenwacht van. Het werd vernield door de Engelsen in 1944.
1956 was het jaar van de inhuldiging van het Geofysisch Centrum in [[Dourbes]], waar het [[magnetisme]] en de [[atmosferische elektriciteit]] bestudeerd worden.
==De technologische evolutie==
| |||