Hoessein Mohammad Ershad: verschil tussen versies

Binnen de Bengaalse samenleving groeide het verzet tegen Ershad. De grootste oppositiepartijen organiseerde massaprotesten en grote stakingen. Aan het begin van de jaren negen, na het einde van de [[Koude oorlogOorlog]], verloor Ershad de steun van westerse landen. Ook het leger steunde hem niet langer. Onder die druk besloot Ershad op 6 december 1990 af te treden. Hij benoemde de opperrechter van het Hooggerechtshof [[Shahabuddin Ahmed]] als zijn tijdelijke opvolger, zodat deze democratische verkiezingen kon voorbereiden. Ahmed plaatse zijn voorganger direct onder arrest. Ondanks zijn gevangenschap haalde zijn partij bij de verkiezingen nog altijd meer dan 10 procent van de stemmen. Hijzelf werd ook gekozen in het parlement. Ershad werd wegens corruptie veroordeeld en zat gevangen tot 9 januari 1997 en werd vrijgelaten nadat hij zijn onvoorwaardelijke steun voor de Awami Liga had uitgesproken.

Ook na zijn vrijlating bleef Ershad als voorzitter van de Janaty Partij een belangrijke rol spelen binnen de Bengaalse politiek. Zijn band met de Awami Liga verslechterde omdat er nog steeds onderzoeken wegens corruptie liepen. Van november 2000 tot april 2001 zat hij opnieuw gevangen. Ershad zocht daarom de samenwerking met zijn voormalige concurrent [[Khaleda ZiadZia]] van de BNP en vormde een antiregeringscoalitie. In de jaren daarna was er sprake van wisselende coalities en hengelden zowel de BNP als de Awami Liga naar Ershads steun op momenten dat het hun uitkwam.