Format (media): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
IByte (overleg | bijdragen)
Nog een gemist
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Op formats voor [[televisieprogramma]]'s kan [[intellectueel eigendom]] worden geclaimd, zodat een format niet zonder licentie door anderen kan worden gebruikt. Ook bij concerten en festivals wordt gesproken van een format.
 
Het format van het muziekprogramma ''[[The Voice (televisieformat)|The Voice]]'' iswas in 2013 in meer dan 150 landen op de televisie te zien. (stand 2013)<ref>ING, [https://www.ing.nl/nieuws/nieuws_en_persberichten/2013/09/In_het_nieuws-nederlandse_tv-formats_veroveren_de_wereld.aspx?first_visit=true In het nieuws: Nederlandse tv-formats veroveren de wereld], 23 september 2013</ref>
 
== Intellectueel eigendom ==
Wat betreft het intellectueel eigendom van formats voor televisieprogramma's is het niet altijd duidelijk of een nieuw format wezenlijk verschilt van een al bestaand format. Het programma ''[[Big Brother (televisieprogramma)|Big Brother]]'' werd destijds als een heel nieuw format gezien (en als een nieuw genre: [[realityserie|''realitysoap'']]). Latere programma's in hetzelfde genre, zoals ''[[Fear Factor]]'' werden door [[Endemol]] gezien als gebruikmakend van hetzelfde format.
 
Nederlandse productiebedrijven doen erg hun best om steeds nieuwe formats te verzinnen, terwijl Amerikaanse bedrijven vaak bestaande formats zo lang uitmelken totdat de [[kijkcijfer]]s te laag zijn geworden.{{Bron?||2012|06|07}}
 
Een Nederlandse bedenker van nieuwe formats is [[Henny Huisman]], die met name in de jaren 1980 formats verzon die nog steeds worden gebruikt. Hierover is nogal wat discussie ontstaan. Huisman zou volgens anderen{{Bron?|Wie?|2011|09|15}} de formats niet zelf hebben bedacht. Een andere bedenker van formats is [[Jack Gadellaa]].
 
{{Appendix}}
 
 
[[Categorie:Intellectuele-eigendomsrecht]]
[[Categorie:Televisie]]