Shan shui: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 29:
Tijdens de [[Qing-dynastie]] (1644–1911) werd de traditionele schilderstraditie in stand gehouden door vertegenwoordigers van de orthodoxe school. De '[[Vier Wangs]]' behoorden tot de belangrijkste schilders van de eerste periode en worden bovendien gerekend tot de [[Zes Meesters van de vroege Qing-periode]]. De eerste van hen, [[Wang Shimin]] (1592–1680), leerde de ''shan Shui''-schilderkunst van Dong Qichang. Hij schilderde in navolging van Dong in de weidse, ontspannen stijl van Huang Gongwang. Ook [[Wang Jian]] (1598–1677), die slechts kort in de leer was bij Dong, was een landschapsschilder in de Yuan-traditie. Met name de overige twee Wangs, [[Wang Hui]] (1632–1717) en [[Wang Yuanqi]] (1642–1715), worden gerekend tot de kundigste en origineelste landschapsschilders van de vier. Zij bestudeerden en volgden nauwgezet de Song- en Yuan-meesters en hielden zo, net als Dong in de Ming-periode, de traditie van ''shan shui'' in stand.
Niet alle landschapsschilders uit de Qing-periode waren conservatief als die van de orthodoxe school. Veel Ming-loyalisten verlieten het hof en werden zwervers, monniken of kluizenaars. Een toonaangevende groep van dergelijke 'excentriekelingen' waren de '
=== Moderne tijd ===
| |||