Pseudocode: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
taal
 
Regel 1:
Met '''pseudocode''' wordt over het algemeen een onechte (niet-formele) [[programmeertaal]] bedoeld. 'Pseudo' betekent onecht, 'code' verwijst naar de [[broncode]] van een [[computerprogramma]]. Doordat pseudocode een informeel karakter heeft, is het niet geschikt om [[Compilatie (informatica)|gecompileerd]] en uitgevoerd te worden. Het is hierdoor geen echte programmeertaal.
 
Pseudocode wordt gebruikt om [[algoritme]]n vast te leggen op een doorvoor mensen leesbare manier, met behoud van de opeenvolgende algoritmische stappen. Natuurlijke taal is hiervoor niet geschikt, omdat deze [[Ambiguïteitambiguïteit|ambigu]] (voor meerdere uitleg vatbaar) is. Een werkelijke (formele) programmeertaal is vaak te strak gedefinieerd, en vereist te specifieke [[Kenniskennis (wetenschap)|kennis]] van die taal om het algoritme snel en voor iedereen begrijpelijk te maken.
 
In pseudocode komen bekende constructies uit bestaande programmeertalen voor (zoals [[C (programmeertaal)|C]], [[Java (programmeertaal)|Java]] of [[BASIC]]). Deze worden echter veel losser gebruikt en vaak in combinatie met geschreven zinnen (vaak in het Engels).
Regel 20:
b = temp;
 
Net als programmeertalen maakt pseudocode gebruik van constructies voor herhalingen en beslissingen. Ook is het gebruikelijk pseudocode te laten inspringen. Details die voor [[compiler]]s van belang zijn maar de leesbaarheid niet dienen (zoals [[puntkomma]]'s en [[Accoladeaccolade (leesteken)|accolade]]s) worden meestal niet gebruikt.
 
[[Categorie:Programmeertaal]]