|
|[[Bestand:AHK 20 coronae 1909 Marschall obverse.jpg|260px|thumb|Gouden munt van de keizer]]
|}
'''Fransklaas Jozefde Karel'''3de ([[Duits]]: ''Franz Joseph Karl''; [[Hongaars]]: ''Ferenc József Károly'') ([[Schloss Schönbrunn]], [[Wenen]], [[18 augustus]] [[1830]] – aldaar, [[21 november]] [[1916]]) was van [[1848]] tot [[1916]] [[keizer]] van [[Keizerrijk Oostenrijk|Oostenrijk]] en [[Apostolische Majesteit|apostolisch koning]] van [[Hongarije]] (na [[1867]] bekend als [[Oostenrijk-Hongarije]]). Hij was een zoon van [[Frans Karel van Oostenrijk]], een jongere broer van keizer [[Ferdinand I van Oostenrijk|Ferdinand I]].
== Inleiding ==
== Persoonlijk ==
Fransklaas Jozefde 3de was een keizer van de oude stempel, conservatief in zijn opvattingen over het bestuur van het land, maar ook een plichtsgetrouw staatsman. Hij moest ook weinig hebben van 'nieuwerwetse zaken' die de moderne tijd met zich meebrachten. Zo gaf hij de voorkeur aan de koets boven de trein en auto; in plaats van te telefoneren, correspondeerde hij liever per (handgeschreven) brief, want ook van schrijfmachines moest hij niets hebben. Hij was een harde werker en op latere leeftijd werkte de keizer vaak tot diep in de nacht aan staatszaken. Hij stond elke dag om half vier op om, na een bad en een bescheiden ontbijt, weer aan de slag te gaan.<ref>Hans Flesch-Brunningen, red., ''Die letzten Habsburger in Augenzeugenberichten'' DTV Düsseldorf, 1967, 1981, blz. 78-79</ref> De keizer was nauwgezet en ijverig, maar een intellectueel was hij niet. Toen zijn echtgenote hem een brief schreef met daarin een citaat van [[Arthur Schopenhauer|Schopenhauer]], schreef hij terug: "Sonst halte ich, wie du richtig bemerkest, auf solche philosophische Werke nichts, die einen nur Konfus machen". En hij vervolgde zijn brief met zijn gebruikelijke, wijdlopige uiteenzettingen over het weer.<ref>[[Brigitte Hamann]], ''Elisabeth. Kaiserin wider Willen'' München, 1981, 1997, blz. 448</ref>
Frans Jozef had verschillende [[maîtresse]]s en hield ook in dit opzicht een oude aristocratische 'traditie' in ere. Tijdens het begin van hun huwelijk waren Frans Jozefs buitenechtelijke escapades de reden van Elisabeths regelmatige buitenlandse reizen. Later had Elisabeth minder moeite met de vriendinnen van de keizer. Langere relaties had hij eerst met [[Anna Nahowski]] en vervolgens met [[Katharina Schratt]]. De keizer probeerde zijn vrouw Sisi vaak wat meer bij staatszaken te betrekken, maar die had daar absoluut geen interesse in, en het kwam regelmatig tot een stemverheffing als Frans Jozef zijn vrouw weer eens probeerde over te halen deel te nemen aan een plechtigheid.
|
