Codex Askewianes: verschil tussen versies

De tekst werd in 1845 en 1846 voor het eerst in het Latijn vertaald door Moritz Gotthilf Schwartze. Die vertaling werd pas na zijn dood onder verantwoordelijkheid van Julius Heinrich Petermann uitgegeven. De eerste vertaling in het Frans van Émile Amélineau dateert van 1895. Een Duitse vertaling van Carl Schmidt kwam uit in 1905 en een Engelse vertaling van [[George Mead]] in 1921. De meest recente vertaling in het Engels is van Violet MacDermot en dateert uit 1978.

 

Het is een zeer omvangrijke tekst van 148 hoofdstukken. Er is in het vakgebied een debat over het aantal te onderscheiden delen van de tekst. De Nederlandse vertaling van [[Jacob Slavenburg]] gaat uit van zes boeken. De meeste auteurs in het vakgebied kiezen voor vier boeken. Het verhaal zelf kan ook in vieren worden verdeeld. In het eerste deel wordt verteld, dat [[Jezus (historisch)|Jezus]] na zijn [[Dood en herrijzenis van Christus|opstanding]] elf jaar doorbracht met zijn discipelen op de [[Olijfberg]] en hen daar verder onderwees. Jezus wordt dan tijdens hevig natuurgeweld plotseling verheven naar de hemel. Na dertig uur keert hij terug met een veel helderder uitstraling dan daarvoor.