Straat van Hormuz: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dinsdagskind (overleg | bijdragen)
Masundam is geen enclave maar een exclave.
Taalvos (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 17:
De '''Straat van Hormuz''' of '''Straat van Ormoes''' ([[Perzisch]]:تنگه هرمز , [[Arabisch]]: مضيق هرمز) is een [[zeestraat]] tussen de [[Perzische Golf]] in het westen en de [[Golf van Oman]] in het oosten. Ten noorden er van ligt [[Iran]] en ten zuiden liggen de [[Verenigde Arabische Emiraten]] en [[Musandam]], een [[exclave]] van [[Oman]].
 
In de smalle straat liggen bovendien nog eens verschillende eilanden.: [[Hormuz]] is, het eiland waar deze zeestraat zijn naam aan dankt. Andere eilanden zijn, [[Kish (Iran)|Kish]], [[Qishm]], [[Aboe Musa]] en de [[Grote en Kleine Tunbs]]. Deze eilanden hebben een belangrijke strategische positie.
 
De straat is op het smalste punt ongeveer 35 mijl (54 kilometer) breed. Het scheepvaartverkeer op dat punt wordt in twee routes verdeeld van elk drie kilometer breed. De westwaartse route loopt door de territoriale wateren van Iran. Tussen de oost- en westwaartse route is een buffer van 3 kilometer om aanvaringen te voorkomen. De straat is diep genoeg voor onder andere de grootste [[olietanker]]s die er gebruik van maken.
Regel 24:
De Straat van Hormuz is een belangrijke verkeersader voor [[aardolie]]. In 2011 vervoerden [[olietanker]]s 17 miljoen [[Vat (eenheid)|vaten]] olie per dag door de straat, het jaar ervoor was dit nog 15 à 16 miljoen vaten. Deze hoeveelheden corresponderen met zo’n 35% van alle aardolie dat per tanker wordt vervoerd en ongeveer 20% van alle wereldwijd verhandelde ruwe olie. Per dag varen 14 volle tankers door de straat, vooral met Azië als bestemming. De olie is afkomstig uit [[Iran]], [[Irak]], [[Koeweit]] en [[Saudi-Arabië]]<ref> {{en}} [http://www.eia.gov/countries/regions-topics.cfm?fips=WOTC Energy Information Administration: Geografische knelpunten bij olievervoer]</ref>. Een afsluiting van de Straat van Hormuz zou vermoedelijk enorme gevolgen hebben voor de levering van olie aan de wereld. Er zijn [[pijplijn]]en naar de [[Rode Zee]] en de [[Middellandse Zee]], maar deze hebben onvoldoende capaciteit om de gevolgen van een blokkade volledig op te vangen. In 2008 is [[Abu Dhabi (emiraat)|Abu Dhabi]] gestart met de aanleg van de [[Habshan Fujairah pijplijn]]. Deze pijplijn is begin 2012 in gebruik genomen en heeft voldoende capaciteit, circa 1,5 miljoen [[Vat (eenheid)|vaten]] per dag, dat is 60 à 70 miljoen ton per jaar, om de halve olieproductie van Abu Dhabi naar [[Fujairah (stad)|Fujairah]] ten oosten van de Straat van Hormuz te vervoeren.
 
Op een persconferentie op [[18 december]] [[1997]] verklaarde Iran Abbas Maleki, de plaatsvervangend minister van Buitenlandse Zaken van Iran Abbas Maleki, dat Iran de vrije scheepvaart steunt, maar Iran behield zich het recht voor de straat af te sluiten als het wordt bedreigd.
 
Ook in het verleden vormde de straat een strategische plek. De [[Portugezen]] stichtten er in de [[16e eeuw|zestiende eeuw]] een [[handelspost]] op het eiland [[Hormuz]]. Deze werd echter in [[1622]] door [[sjah]] [[Abbas I van Perzië|Abbas I]], met hulp van onder andere de Engelsman [[William Baffin]], veroverd en daarmee werden de Portugezen uit Iran verdreven. Abbas stichtte daarop de stad [[Bandar Abbas]], die het scheepvaartverkeer moest controleren. De [[Vereenigde Oostindische Compagnie|VOC]] verkreeg toen een handelspost in die stad.
 
== Zie ook ==