Aubette (Straatsburg): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 7:
 
== Geschiedenis ==
Het gebouw stamt oorspronkelijk uit de 13e eeuw en is tussen [[1765]] en [[1778]] ingrijpend verbouwd door architect [[Jacques François Blondel]] om daarna dienst te doen als militair gebouw. In de 19e eeuw moesten de militairen het gebouw delen met een café, dat later overdekt werd. De in 1803 opgerichte schilderijenverzameling van de stad Straatsburg werd in 1869 in de Aubette ondergebracht. Op 24 augustus 1870 (een maand voor het [[Beleg van Straatsburg]]) brandde het gebouw, echter geheel uit, waarbij ook de stedelijke schilderijenverzameling in vlammen op ging. Alleen de buitenmuren bleven bewaard. Van 1873 tot 1885 werd de Aubette onder leiding van stadsarchitect Conrath herbouwd, waarbij het zijn huidige [[mansardedak]] kreeg. Ervan uitgaande dat er een concertzaal in zou komen, werd de gevel in die periode ook versierd met componistenbeelden (o.a. van [[Giacomo Meyerbeer|Meyerbeer]] en [[Anton Bruckner|Bruckner]]. Op de begane grond kwamen winkels.<ref>Georges Foessel, 'De Aubette en omgeving. De oorsprong', in Emmanuel Guigon (red.; 2006). ''De Aubette of de kleur in de architectuur. Een ontwerp van Hans Arp, Sophie Taeuber-Arp, Theo van Doesburg.'' Rotterdam: Uitgeverij 010 (ISBN 90-6450-597-7): p. 31, 33.</ref>
 
[[Bestand:Escalier Aubette Strasbourg 1.jpg|thumb|left|''Escalier'' voor verbouwing.]]
[[Bestand:Salle des Fêtes Aubette Place Kléber Strasbourg.jpg|thumb|left|''Grote Feestzaal'' op de eerste verdieping.]]
Na de [[Eerste Wereldoorlog]] kwam de hele rechtervleugel van de Aubette leeg te staan, waardoor de gemeente in 1922 besloot het te verhuren aan de uit [[Mulhouse]] afkomstige broers [[Paul Horn (architect)|Paul]] en [[André Horn]]. De Horns hadden een succesvol architectenbureau in Straatsburg gevestigd en bezaten toen al verschillende horecagelegenheden in die stad. De twee zagen de mogelijkheid om in de Aubette een groots opgezet amusementspaleis te ontwikkelen. Paul Horn zou de bouwkundige kant voor zijn rekening nemen, André de financiële kant en een derde persoon, Ernest Heitz, was als uitbater van het Café de la Paix in Straatsburg voorbestemd de dagelijkse leiding over de Aubette te voeren.<ref>Georges Foessel (ISBN 90-6450-597-7): p. 35.</ref>
 
Door talloze regels en bureaucratie van de gemeente verliep het project echter zeer moeizaam. In 1926 staat de rechtervleugel nog steeds leeg. Als in dat jaar het echtpaar [[Jean Arp|Hans]] en [[Sophie Taeuber-Arp|Sophie Arp]] zich in Straatsburg vestigen, maakt André Horn van de gelegenheid gebruik hun te vragen de interieurs van de Aubette te ontwerpen. André Horn was als kunstverzamelaar goed op de hoogte van de moderne kunst en wilde, naar voorbeeld van de grote Berlijnse uitgaansgelegenheden uit die dagen, van de Aubette een modern en vernieuwend project maken.<ref>Georges Foessel (ISBN 90-6450-597-7): p. 38.</ref>