Matthijs van Heijningen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
zin over flops terug, maar milder geformuleerd |
k +links |
||
Regel 1:
'''Matthijs van Heijningen''' ([[1944]], [[Alphen aan den Rijn]]) is een van [[Nederland]]s bekendste [[filmproducent]]en.
Hij debuteerde in 1975 met ''Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming'', dat door vier verschillende regisseurs gemaakt was. Later zou hij furore maken met vele films, voornamelijk boekverfilmingen. Voorbeelden zijn ''Een vlucht regenwulpen'' (naar [[Maarten 't Hart]]), ''Van de koele meren des doods'' (naar [[Frederik van Eeden (schrijver)|Frederik van Eeden]]), ''Eline Vere'' (naar [[Louis Couperus]]), ''[[Op hoop van zegen]]'' (naar [[Herman Heijermans]]), ''De vriendschap'' (naar [[Connie Palmen]]) en ''[[Kees de jongen (boek)|Kees de jongen]]'' (naar [[Theo Thijssen]]). Hij wisselt grootschalige en commercieel interessante films af met kleine, meer artistieke projecten.
In de loop van de tijd heeft hij er plezier in gekregen het prototype filmproducent te spelen, wat vooral tot uiting kwam door zijn onafscheidelijke sigaar. Bovendien parodieerde hij zichzelf in 1999 in een [[cameo]] in [[Eddy Terstall]]s ''De boekverfilming''.
Regel 30:
*1989 Rituelen ([[Herbert Curiel]])
*1987 Een maand later ([[Nouchka van Brakel]])
*1986 [[Op hoop van zegen]] ([[Guido Pieters]])
*1986 In de schaduw van de overwinning ([[Ate de Jong]])
*1984 Gebroken spiegels ([[Marleen Gorris]])
| |||