Septimanië: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Septimanië''' is een historische [[landstreek]] in [[Frankrijk|Zuid-Frankrijk]], tussen [[Carcassonne (Frankrijk)|Carcassonne]], [[Nîmes]] en [[Perpignan]]; de grenzen volgden grofweg die van de Romeinse provincie [[Gallia Narbonensis]] en van de voormalige regio [[Languedoc-Roussillon (regio)|Languedoc-Roussillon]] (met uitzondering van het departement [[Lozère]] en het noordelijke deel van het departement [[Gard (departement)|Gard]]). De naam Septimanië ("Zevenland") werd overigens pas door de [[Visigoten]] gebruikt. De naam is afgeleid van het Romeinse Zevende Legioen dat hier voorheen gelegerd was, óf van de zeven bisdommen waaruit de streek bestond: [[Elne]], [[Narbonne]], [[Béziers]], [[Agde]], [[Lodève]], [[Maguelone]] en [[Nîmes]].
 
== Visigoten ==
=== Vestiging in Septimanië ===
In 408 verklaarde [[Alarik I]] en zijn Visigoten de oorlog aan het [[Romeinse Rijk]]. De Visigoten of ''Westgoten'' waren een van oorsprong Oost-Germaanse volk. Twee jaar later nam hij Rome in. Enkele jaren later stond de Romeinse keizer Honorius de Visigoten toe zich in de provincie Aquitania te vestigen. In 418 werd Tolosa (het huidige Toulouse) de eerste hoofdstad van het Visigotische koninkrijk. Naarmate de Romeinse infrastructuur verder instortte en daarmee de invloed van Rome steeds kleiner werd, verspreidden de Visigoten zich over grotere delen van Gallië. Zo werd ook Gallia Narbonensis en het zuidelijk deel van Gallië ingenomen.
 
=== Onafhankelijkheid ===
De tweede grote koning der Visigoten, Eurik, verenigde de verschillende ruziënde stammen der Visigoten en dwong in 475 de volledige onafhankelijkheid af bij het Romeinse bestuur. Ten tijde van zijn dood vormden de Visigoten het machtigste rijk in West-Europa. Rond het jaar 500 bereikte hun koninkrijk zijn grootste omvang. Hieraan zou echter spoedig een einde komen.
 
== Laatste Visigotische bolwerk ==
De streek was het enige deel van Gallië dat na de [[Slag bij Vouillé]] in [[507]], in Visigotische handen bleef, ondanks belegering van [[Carcassonne (Frankrijk)|Carcassonne]], [[Nîmes]] en [[Arles]] door de [[Bourgondiërs]]. Deze laatste stad werd na de ontzetting van de belegering door de te hulp geschoten [[Ostrogoten]], samen met [[Avignon]], toegevoegd aan het grondgebied van de Ostrogotische koning [[Theoderik de Grote]] van [[Italië]]. Septimanië was het laatste bolwerk van het Visigotische koninkrijk.
 
== Moren ==
Septimanië was het laatste bolwerk van het Visigotische koninkrijk. Na de [[Moren|Moorse]] [[invasie]] in het jaar [[711]] volgdeveroverden eende snelle veroveringMoren vansnel vrijwel het gehele [[Iberisch Schiereiland]]. Wat nog over was van de Visigotische adel, trok zich in [[719]] ten noorden van de [[Pyreneeën]] terug. Als koninkrijk was Septimanië geen lang leven beschoren;en vanaf het jaar [[721]] werd ook Septimanië door de [[Moren]] overrompeld, waarbij het ze voornamelijk om het strategisch belang van de haven van [[Narbonne]] ging. Onder Moors gezag hadden de Visigoten een grote mate van zelfbeschikking en vochten zij met de Moren tegen de optrekkende [[Frankische Rijk|Franken]]. Toen de [[kalief]] van [[Córdoba (Andalusië)|Córdoba]] de macht probeerde over te nemen, keerden zij zich tegen hem en vochten aan de kant van de Franken. Zij werden uiteindelijk vanaf [[760]] weer door de [[Frankische Rijk|Franken]] onder [[Pepijn de Korte]] verdreven.
 
== Frankische herindeling ==