Kulturkampf: verschil tussen versies

Toen in [[1878]] de nieuwe paus [[Paus Leo XIII|Leo XIII]] een verzoenende houding aannam en Bismarck toenadering zocht tot de katholieken om zijn strijd tegen het [[socialisme]] te kunnen doorvoeren, werden de meeste maatregelen geleidelijk teruggedraaid en werkte Bismarck zelfs samen met de katholieken. Bismarck was hiertoe gedwongen omdat hij met de [[socialistenwet]] sommige liberalen zodanig van zich had vervreemd (de socialistenwet beperkte de persvrijheid), dat hij nu op de katholieken als partner was aangewezen. In 1879 werd [[Adalbert Falk]] ontslagen. Een aantal maatregelen tot controle van de staat op kerkelijke benoemingen en dergelijke, het verplichte burgerlijk huwelijk en het verbanningsdecreet tegen de jezuïeten bleven echter gehandhaafd. De diplomatieke betrekkingen tussen Duitsland en het Vaticaan werden in [[1882]] hersteld en later ontwikkelde Bismarck nog een grote achting voor Leo XIII.

 

De Kulturkampf in [[Zwitserland]] vond plaats in de jaren 60 en 70 van de negentiende eeuw. Radicale elementen in Zwitserland wilden de macht van de katholieke Kerk, die wat van haar macht had herwonnen na de [[Sonderbundskrieg]], voorgoed breken. Enkele hoge geestelijken werden door de Zwitserse regering afgezet en er werd een anti-Roomse politiek gevoerd. In sommige delen van Zwitserland maakten gelovigen zich van de katholieke Kerk los en vormden de [[Oudkatholieke Kerk]] ''(Christkatholische Kirche)''. De Oudkatholieke Kerk koos de kant van de radicalen. Pas na [[1875]] werden er verdragen met de katholieke Kerk gesloten en kwam de Kulturkampf langzaam ten einde.