Wet van Say: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Paragraaf over waardering toegevoegd. |
k →Waardering: Tekstuele wijziging. |
||
Regel 15:
== Waardering ==
De wet van Say werd aangehangen door de meeste [[Klassieke economie|klassieke]] en [[Neoklassieke economie|neoklassieke economen]], James Mill, [[John Stuart Mill]] en [[David Ricardo]] voorop. Vroege kritiek kwam van [[Sismondi]], [[Thomas Malthus|Malthus]] en [[Karl Marx|Marx]]. Die laatste wees op de asymmetrie in transacties binnen een geldeconomie: in de dubbele ruil die Say beschreef, transformeert het bezit van de ene partij van een specifiek goed in
De [[crisis van de jaren 30]] toonde de mogelijkheid van een recessie door overproductie/onderconsumptie duidelijk aan. [[John Maynard Keynes|Keynes]] kraakte de wet van Say in zijn [[The General Theory of Employment, Interest and Money|''General Theory of Employment, Interest and Money'']], onder verwijzing naar Malthus, en de neoklassieke economie meer in het algemeen maakte plaats voor de [[Keynesiaanse economie|keynesiaanse theorie]] met haar nadruk op vraagstimulering door overheidsuitgaven. In de jaren 70 maakt de wet van Say een zekere opleving mee in de waardering door [[Monetarisme|monetaristen]] en [[Neoliberalisme (hedendaags)|neoliberalen]].
| |||