Tweede Duits-Deense Oorlog: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Flag_of_Prussia_1892-1918.svg vervangen door Flag_of_Prussia_(1892-1918).svg. CommonsDelinker: [[:commons:COM:FR|File rename |
"kruistocht" is nog een beetje iets anders |
||
Regel 26:
De '''Tweede Duits-Deense Oorlog''' (ook wel de '''Deense Oorlog''' en de '''Deens-Pruisische Oorlog''' genoemd) was, net als de [[Eerste Duits-Deense Oorlog]], het gevolg van de politieke spanningen tussen Duitse Bond en Denemarken over de status van de hertogdommen [[Hertogdom Sleeswijk|Sleeswijk]] en [[hertogdom Holstein|Holstein]], ook wel de [[Sleeswijk-Holsteinse kwestie]] genoemd.
De Tweede Duits-Deense Oorlog brak op 1 februari [[1864]] uit, toen Denemarken de hertogdommen Sleeswijk en Holstein wilde integreren. Dit was echter in strijd met het [[Verdrag van Londen (1852)|Verdrag van Londen]] (1852) waarin was vastgelegd dat beide hertogdommen bij Denemarken hoorden, maar wel als zelfstandige staten moesten worden behandeld. De Duitse publieke opinie reageerde dan ook heftig op deze poging tot integratie. [[Otto von Bismarck|Bismarck]] speelde in op deze
Er volgde een korte oorlog met Pruisen en Oostenrijk aan de ene kant en Denemarken aan de andere. Al snel bleek dat de kracht van het gereorganiseerde leger van koning [[Wilhelm I van Duitsland|Wilhelm van Pruisen]] dat van het Deense leger overtrof. Ook konden de Denen niet rekenen op Britse steun en de oorlog viel dan ook in hun nadeel uit. In de [[Vrede van Wenen (1864)]] werd besloten dat de twee hertogdommen het gezamenlijke bezit zouden worden van Pruisen en Oostenrijk. Deze vrede betekende weliswaar het einde van de Tweede Duits-Deense Oorlog, maar niet van het politieke getouwtrek om de twee hertogdommen. Bismarck wist heel goed dat Oostenrijk zich weinig zou bemoeien met deze noordelijke gebieden.
|