Sándor Petőfi: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 7:
Zijn eerste verzen verschenen in 1842. Kenmerkend is zijn eenvoudige, luchtige stijl. Uit vele honderden gedichten en dagboeken spreken de gevoelens en de politieke overtuiging van deze dichter. Zijn rusteloze aard bracht hem overal: eerst was hij militair, later acteur bij een rondreizend theatergezelschap en uiteindelijk trok hij naar Pápa op zoek naar schrijfopdrachten en leerlingen. Op een van zijn reizen kwam hij Júlia Szendrey tegen, met wie hij in september 1847 in het huwelijk trad.
Petőfi heeft lang uitgekeken naar de revolutie. In maart 1848 was hij de aanvoerder van de jongeren en tijdens de vrijheidsstrijd was hij de rechterhand van generaal Bem. Met hart en ziel streed hij voor de idealen van de revolutie: onafhankelijkheid van het Habsburgse rijk, afschaffing van het feodale stelsel, een zich op de grondwet baserende regering, vrijere burgerlijke verhoudingen en rechtsgelijkheid. Ook in 1848-1849 bleef Petőfi enorm productief, uit die tijd stammen wel honderd gedichten. Zijn laatste brief, gericht aan zijn gezin, schreef hij op 29 juli 1849. Hij is waarschijnlijk twee dagen later gestorven, tijdens zijn vlucht na de verloren slag bij Segesvár (Sighioara). Zijn lichaam is echter nooit gevonden. <br />
<br />
 
'''Polemiek'''
Petőfi wordt verondersteld te zijn gedood in actie tijdens de slag van Segesvár door het keizerlijke Russische leger. Een Russische militaire arts opgenomen een verslag van de dood Petőfi in zijn dagboek. Als zijn lichaam werd nooit officieel gevonden, geruchten van de overleving Petőfi's aanhield. In zijn autobiografische roman een sleutel Politieke Fashions (Politikai divatok, 1862), Mór Jókai gedacht zijn overleden vriend "wederopstanding". In de roman Petőfi (het karakter genaamd Pusztafi) geeft tien jaar later als een armoedig, gedeclasseerd figuur die zijn geloof in alles verloren heeft, met inbegrip van poëzie.
Hoewel al vele jaren zijn dood op Segesvár werd aangenomen, in de late jaren 1980 Sovjet-onderzoekers vonden archieven bleek dat na afloop onder de ongeveer 1.800 Hongaarse krijgsgevangenen werden marcheerden naar Siberië. Alternatieve theorieën suggereren dat hij een van hen was en stierf aan tuberculose in 1856. ''In 1990, een expeditie werd georganiseerd om Barguzin, Siberië, waar de archeologen beweerde Petőfi skelet te hebben opgegraven.''<br />
 
{{DEFAULTSORT:Petofi, Sandor}}