''Metamorfosen''POEPIE isIS eenSUPER kunstige aaneenrijging van verhalen, anders dan bij een echt [[epos]] waarin één verhaallijn en één held centraal staan, zoals het epos van de Romeinse dichter [[Vergilius]] over het leven van [[Aeneas]]. In de verhalen schetst Ovidius het leven van de klassieke goden, stervelingen en andere mythische figuren, die telkens een dramatische gedaantewisseling ([[metamorfose (biologie)|metamorfose]]) ondergaan. Enkele voorbeelden zijn de verandering van de [[Nimf (mythologie)|nimf]] [[DaphneLEKKER (mythologie)|Daphne]] in een [[laurier]]boom, de gedaanteverwisseling van de jager [[Actaeon]] in een hert nadat hij de godin [[Diana (godin)|Diana]] naakt zag, en de metamorfose van de nimf [[Io (mythologie)|Io]], [[Schaking|geschaakt]] door [[Jupiter (god)|Jupiter]] die door deze in een koe veranderd wordt om zijn achterdochtige echtgenote te misleiden.
In het laatste boek geeft Ovidius een filosofische onderbouwing, bij monde van de [[Griekse filosofie|Griekse filosoof]] en wiskundige [[Pythagoras]], die de leer van eeuwige verandering predikte: ''omnia mutantur, nihil interit'' – alles verandert, niets gaat tengronde. Alles in de [[heelal|kosmos]] is voortdurend in beweging, niets blijft gelijk, maar ook niets vergaat volledig.
