[[Bestand:Gravin Margaretha.jpg|thumb|Gravin Margaretha van Constantinopel en [[Willem II van Vlaanderen|Willem van Dampierre]] (afbeelding uit ''[[Flandria illustrata]]'', 1641)]]
Het conflict laaide weer op toen [[Willem II van Holland]] koning van Duitsland werd. De graaf van Holland (Willem) hield Zeeland[[Zeeland_bewesten_Schelde]] in leen van Vlaanderen (Margaretha), terwijl de graaf van Vlaanderen Zeeland[[Zeeland_bewesten_Schelde]] weer in leen had van de Duitse koning (Willem dus). Willem weigerde daarom leenhulde aan Margaretha te bewijzen. In 1252 verklaarde Willem dat Margaretha al haar lenen had verloren en gaf ze aan Jan. Margaretha verzamelde een groot leger, waar ook huurlingen uit heel Noord Frankrijk deel van uitmaakten. Terwijl Willem en Margaretha in Antwerpen onderhandelden, viel haar leger op 4 juli 1253 Walcheren aan. De plannen waren echter uitgelekt en de Hollanders vielen het Vlaamse leger al aan terwijl het zich op het strand ontscheepte, en brachten het een zware nederlaag toe ([[Slag bij Westkapelle]]).
In een laatste poging om de Avesnes te verslaan, gaf Margaretha het graafschap Henegouwen aan de Franse prins [[Karel van Anjou]]. Die werd in 1254 echter verslagen bij [[Valenciennes]].
