Mina (zangeres): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Wimpers (overleg | bijdragen)
Wimpers (overleg | bijdragen)
Regel 45:
In [[1963]] raakte ze echter verwikkeld in een schandaal, waardoor ze een tijd lang van de Italiaanse televisie geweerd wordt. Ze weigerde toe te geven dat ze [[zwangerschap|zwanger]] was van de getrouwde [[acteur]] Corrada Pani. Het kind, Massimiliano Pani, wordt op 18 april 1963 geboren en wordt later [[muzikant]] en [[muziekproducent|producer]]. Haar platen blijven verkopen. Na minder dan twee jaar mocht ze toch weer voor de televisie werken.
 
Tot in de [[1980-1989|jaren tachtig]] scoort ze met regelmaat hits. Zeven daarvan bereiken de eerste plaats in Italië: ''Il cielo in una stanza'' (1960), ''Moliendo Cafè'' (1962), ''E' l'uomo per me'' (He walks like a man) (1964), ''Un anno d'amore'' (C'est irreparable) ([[1965]]) (ook gekend in de Spaanse coverversie van Luz Casal), ''Grande grande grande'' ([[1972]]) (werd een wereldhit in de Engelse versie ''Never never never'' door o.a. [[Shirley Bassey]], later als duet in 1998 heropgenomen als ''I Hate You Then I Love You'' door [[Céline Dion]] en Luciano Pavarotti), ''Parole parole'' (duet met acteur Alberto Lupo) (1972) (nadien ook een grote hit in het Frans door [[Dalida]] en [[Alain Delon]]) en ''E poi'' ([[1974]]). Daarnaast zorgt ze met ''La canzone di Marinella'' van het [[album (muziek)|album]] ''Dedicato a mio padre'' uit [[1967]] voor de doorbraak van [[singer-songwriter]] [[Fabrizio de André]], die het voor haar schreef. In 1985 scoort haar duet met [[Riccardo Cocciante]], ''Questione di feeling'' nog de tweede plaats (tevens een radiohitje in België).
 
In [[1966]] gaat Mina in het [[Zwitserland|Zwitserse]] [[Lugano (stad)|Lugano]] wonen, (in [[1989]] krijgt ze ook de Zwitserse nationaliteit). Vanaf 1978 trekt ze zich volledig terug uit het publieke leven, en resideert in Lugano, waar ze ook haar eigen platenstudio heeft. Vanaf dan geen interviews meer, geen concerten, geen televisieoptredens.
 
Na twee decennia lang in de schijnwerpers te hebben gestaan (ze verscheen op een recordaantal covers van magazines), als zangeres met een enorme reputatie als live-artieste, die alle genres aandurfde, en ster van de Italiaanse televisie, besliste ze zich plots volledig terug te trekken van het publieke leven in 1978, en kiest voor een privaat leven en enkel nog muziek (op plaat).
Ze blijft wel singles en [[album (muziek)|albums]] uitbrengen. Na [[1986]] brengt ze nauwelijks nog singles uit, maar haar albums blijven uiterst succesvol. Ze heeft sinds het begin van de Italiaanse albumhitlijst in 1965 tot 2008, elk jaar met een album in de hitlijst genoteerd gestaan.<ref>{{cite web|url=http://www.hitparadeitalia.it/hp_yenda/index.html|title=Top Annuali Album|work=Hit Parade Italia}}</ref>
 
Vanaf dan geen interviews meer, geen concerten, geen televisieoptredens, zelfs geen foto's. Ze resideert in Lugano, waar ze ook haar eigen platenstudio heeft.
 
Ze blijft wel singles en platen uitbrengen, gemiddeld 1 [[album (muziek)|albumsalbum]] uitbrengenper jaar. Na [[1986]] brengt ze nauwelijks nog singles uit, maar haar albums blijven uiterst succesvol. Ze heeft sinds het begin van de Italiaanse albumhitlijst in 1965 tot 2008, elk jaar met een album in de hitlijst genoteerd gestaan.<ref>{{cite web|url=http://www.hitparadeitalia.it/hp_yenda/index.html|title=Top Annuali Album|work=Hit Parade Italia}}</ref>
 
==Jaren 1990-2000==